eerste gezang

252 GODS GROOTHEID IN DE
Och, mogten we altoos u in bloei en fleur zien fchijnen
En mogt' uw balfemgeur nooit uit den hof verdwijnen!
En, eedle bloem, bijna geroemd in ieder land,
Dien Frankrijk 't eerfle ontving uit de Idumeefchehand (m),
Wanneer Vorst Lodewijk zijn rijksgebied deed groeien,
En onder zijne wet zag den Jordaanftroom vloeien;
Wat fchoone trekken, welk een kracht van lieflijkheên
Zijn met uw hooge kleur gedommeld ondereen !
Van dien dag af, dat gij ter weereld zijt gebooren,
Heeft Rraks de Bloem vorftin (ra) haar hovaardij verlooren.
Zij gansch bevreesd voor haar gebied, haar' roem en lof,
Smeekte om der Winden hulp, aan 't zoele Zuiderhof.
Aldus
O) Idumeefcht hand,] 't Was in den tijd der kruistogten,
onder LODEWIJK den IX., dat de Ranonkel uit het Syrisch Tripoli
naar Frankrijk is overgebragt. Zie de gefchiedkundige omitandigbeden
over deeze bloem, in eene Verhandeling van P. D'AKDENNK ,
een Werk vol natuurkundige onderzoekingen , zoo net als heerlijk,
en zelfs meerder dan hetopfchrift : Verhandeling over de Ranonkels,
belooft.
O) Bloemvorftin] De Roos naarijverig wordende , dat de
Ranonkel 't gezicht der liefhebberen van Flora naar zich trok, en
beducht haaren roem daardoor te verhezen, om bijfhnd roepende,
verkreeg, dat tot bewaaring der hoogachting voor den lieflijken
reuk van de Roos, de Ranonkel geen' reuk zoude hebben, maar
echter het fieiaad zijner uitmuntende kleuren zjudu bcwaareu.