eerste gezang

4o§ GODS GROOTHEID IN DE
Schrikdieren, 't is van daar dat wij u zien gefprooten:
Gij die den fchoot, waarïn gij 't leeven hebt genooten,
Rechtvaardig tot een' fchrik en ijslijk fchouvvfpel ftrekt;
Gij wiens gelaat alleen een' bangen angst verwekt
In 't oog, 'twelku befchouwt; men pooge u uit te roeien ,
Opdat gij binnen ons niet verder aan zoudt groeien.
De Inbeelding is al veel de vruchtbre moeder van
Veel dwaalingen, die men onmooglijk tellen kan.-
Van Tafereelen, die de ziel door vreez' beftrijên,
En een bedrieglijk heir gewaande toverijen.
Zij als de Koningin der menfchen, volgt haar' zin
Naar heur bevattingen: voldoet hen veelal in
Al hun vermaaken; doch ftraft ook hun zinlijkheden.
Nu koomt zij in den flaap naar onze fponden treeden,
En ftreelt de zinnen ons met haare aanloklijkheên
Die ons verleiden, en, 't geen ze ons te geeven fchecn,
Al vleiende, op haar wijze, onthouden en bedriegen,
Wat hersfenfehimmen toont ze om beter voorttevlic^cn
Die door haar lieflijkheên aan ons beminlijk zijn!
Wat al hartstogten fchetst ze in eenen fchoonen fchijn,
Die na 't ontwaaken zelfs aan 't hart beminlijk blijven!
Pan fchetst ze aan ons een reeks van fnoodc wanbedrijven,
EA