eerste gezang

324 GODS GROOTHEID IN DE
Tot eindlijk het getal hen noopt vaneen te fcheiden*
Of wel de hongersnood hen dwingt, zich uittebreiden.
Dan ziet men hoe die hoop op ftaart en monde (q) zwicht
En elders van malkaêr weêr nieuwe zetels fticht.
Maar vreemder zeldzaamheid, voor niemand te begrijpen!
Men kan 't vernielend ftaal tot hun vermeerdring (f) flijpen
En telkens als men 't dier aanftukk' gefneeden heeft,
Bevinden, dat elk ftuk een diertje weder geeft,
Voorzien in korten tijd van zijn verëischte leden,
Tot wiens verdubbeling men 't ftaal weêr kan befteeden.
Gebeurt het, dat men 't dier den kop door-midden klooft
Herfchept zich ieder deel in een volledig hoofd;
En dus zag menigmaal de aanfchouwer met verbaazen,
Een fchepfel met één lijf uit driepaar hoofden aazen,
Zoolang
(O op paart en monde'] Z'j zich uitrekkende , flaan dan 't
ftaartje in den bek, en rollen dus hoepelswijze hunnen weg voort.
(f) tot hun vermeerdring ] Want neemt men er één', en fnijdt
men hem aan vier of vijf ftukken, leggende die van eikanderen af:
zoo worde in korten tijd ieder ftuk weêr een geheel volmaakr leevendig
diertje, met kop, ftaart en alles voorzien Zie de aanteekeningen
over den Polypus der zoete Wateren, door A. TBEMBLET,
gedrukt te Leyden 1744. in 4 0 . en Verhandeling over de Natuurlijke
Gefchiedenis van den Jihtdelmtn Polypus, VII Hoofdftuk, bladz. 83.