eerste gezang

SCHOONHEDEN DER NATUUR. Vijfde Gezang. ftf
Toont zich een zeldzaamheid, die fchoon is, aan't gezicht:
De teedre kudde is door een toeval al te ligt
Door andren heel verward en met haar aan het dwaalen,
De moeder weet de haare uit al den hoop te haaien.
De ingeeving (j) is haar gids, die leidt haar naar heur kroost:
En die geheime band, in deezen nood haar troost,
Brengt midden in den nacht de jongen aan haar zijden:
Men ziet een zoete vogt uit haaren boezem glijden,
Die druipt den zuigling in den mond, nog jong en teer.
De bron van haaren drank verdroogt toch nimmermeer:
Met deeze zorgen, zoo vol teedre liefdevonken,
Zien we u altoos, ó Schaap, 6 Moedergeitje pronken;
Wat zegen brengen ons die eedle kudden aan?
Het langzaam gaande rund doet onze ploegen gaan,
Drijft diepe voren in onze onbezaaide landen,
En doet gezicht en mond naar 't graan reeds Watertanden.
De Stier verleent aan ons een kracht vol werkzaamheid:
De Koe den voênden room: Het Schaap en teedre Geit
Een overgroote reeks van dikgewolde vachten,
Die ons de koude van den Noordenwind verzachten,
AU.
• (O ingttvmg] Inftinct.
Z 2