eerste gezang

Zo
GODS GROOTHEID IN DE
Als aan een' Oppervorst, haar leen verheergewaaden,
En ondanks haaren moed, zoo blijkbaar uit haar daaden
Op laage beeken, die geheel ontelbaar zijn,
Zich zelv' verliezen in uw leevend kristallijn!
Verfmolten in uw golf, als in uw zand begraaven.
Maar zorg ook, dat gij nooit uw' moed te hoog laat draaven
Op deeze hulde; erken fteeds uw afhanglijkheid.
•
t Vloedbewaarfters van de hoogfte Majefteit,
In welker naam alleen gij moogt die hulde ontvangen!
Gij zijt de panden, waar Rivieren naar verlangen:
Waarborgen, dat haar vloed nooit uitgedroogd zal zijn.
Voor ons is 't dat zij nooit, hoe wonder dit u fchijn',
Uitdroogen moogen; gij zijt de oorzaak van haar vloeien.
Gij, gij zijt de oorfprong, die haar water moet doen groeien.
De ontelbre dampen, die van uw azuuren vlak
Geduurig ftijgen op, naar 't hooge fterrendak,
En door den regen (ƒ) weêr op aarde nederdaalen,
Zijn de oorfprong die haar fteeds zoo waterrijk doet praaien,
Haar
(ƒ) En door den regen] De oorfprong der ftroomen is nu niet
meêr twijfelachtig, geliik weleer; zijnde het een beweezene
zaak, dat zij voortkoomen door den veelvuldigen regen, welke
nedervalt op de gebergten, ic welker binnenften hun beginfel isï
Breeder