eerste gezang

54 GODS GROOTHEID IN DE
Aan mijn gezicht! Wij zien dus onzen bol en deezen
In veele trekken zelfs vrij evcnvormig weezen;
En dat zij beide dik en even duister zijn.
Gelijk als ook des nachts de maan, door haaren fchijn,
Aan't aardrijk licht verfchaft, zoo leent die bol zijn klaarheid
Ook beurtlings aan de maan, na een beweczen waarheid.
Zij kaatfen weêr te rug, bij vaste wisfeling,
Het licht, dat van de zon, elkeen van hun, ontving.
Zou nu die zon, die hier op aarde haare ftraalen
Op zooveel duizenden van menfehen neêr doet daalen,
Alleenlijk in de maan, verlichten enkel ftofF ?
Of zou ze, op wezens die ook denken, uit haar hof
De heldre ftraalen van haar' glans niet min verfpreiden,
Om die zoowel als ons, daardoor als opteleiden,
Tot overdenking van een tweede weereldrond,
Dat van zijn fchepping af, in de uiterftc orde ftond,
Van fchatten, fchoonheên, en natuurvermaaklijkhedenV
Deeze onderftelling (x) is aanneemlijk, en op reden
Geftaafd ;
maar ook zelfs de fchaduw daarvan: Want de Heer CASSINI
(in de Memoires de iAcademie van 't jaar 1724. bladz. 405. ) van
derzel.er hoogte fpreekende; zegt er éénen te hebben gezien,
weikers hoogte hem wel drie uuren gaans toefcheen te zijn.
(K) Deeze onderftelling'] Ik fpreek van de bewooneren der
JHaane en der andere Planeeten, alleen bij gisfing, en om niet met
fliizwijgen