eerste gezang

250 GODS GROOTHEID IN DE
In fchildering en vorm! wat leevendige trekken,
Watglans,watgloed,watkleurkoomtmijngezichthierwekken!
Een onnavolgbre kunst flraak in haar maakfel door:
Haar kleurfchakeerfel koomt zoo treffend aan ons voor;
Dat dit haar fieraad zelfs nog grooter lof kan geeven:
Die fchijnt van hemelsblaauw en flonkrend goud geweeven:
En deeze toont aan mij een heldre duisterheid:
Die is zeer trotsch daar zij een blinkend purper fpreidt.
Maar deeze is zediger, en daardoor in onze oogen,
Meêr Rraalend: ze is als 't waar' met zilver overtoogen,
Mpt roode vlekjes, vol van 't allerjuist akkoord;
Terwijl dat elk van haar volmaakt is in haar foort.
Haar grootst gedeelte doet ons eedle geuren rieken,
Die zweeven dan op zachte en dan op fterker wieken,
Van deeze vrij wat meêr beminlijk, dan van die.
Gelijk de vruchten, welk ik voor mijn oog hier zie,
Op een' gezetten tijd ons telkens wedcrkoomen,
Heeft ieder bloemfoort ook een' vasten tijd genoomen,
In welken zij regeert, gelijk een Koningin.
Men vindt denzelfden glans den eigen' geur daarïn;
Zoo ras zij wederkoomt om onzen reuk te onthaalen,
En voor 't verwonderd oog met frisfchen gloor te praaien.
Gij