eerste gezang

Sïo
GODS GROOTHEID IN DE
Is 't waarheid, dat ik hier mijn oog gelooven moet?
Wie zijn die vogels die 'k zie leeven, in den vloed,
Zoowel, als op het land? 'k Zie hen in groene weien
Nu ned^erliggen of volvrolijk fpeelemeien.
Dan ftorten zij zich neer in een nabuurge vliet,
Zij drijven met vermaak langs 't luchtig golvend riet,
AI fpeelende op den vloed, of zwemmen trotsch en moedig.
Ginds zie ik hen vernoegd in blijdfchap overvloedig,
Vermoeid door 't klieven van 't beminde watervlak,
Den boord weêr kiezen en zich plaatfen met gemak
In groene velden, of daar, weltevreên fpanfeeren.
§ Zwaan, wel dubbel waard, dat ieder u moet eeren,
Gij, gij verdient van mij dit heerlijk tafereel!
Gijtj wien 'S verdkhtfel door der Dichtren fchelle keel
Tot een gcfternte maakte-
in 's hemels avondkringen,
Gij ftrekt ten zinnebeeld der helden, die wél zingen,
En wien de Zangkunst in 't gefchichtboek van den tijd
De hooge Dichtkunst heeft beftendig toegewijd.
Gij ;
geeft (dus zegt men) een gezang van teedre topnen
Wanneer de dood piet meêr uw leeven wil verfchoonen,
Maar.
(«) Ta emgtflmte makte] Het gefkrnte van de Zwaan in
* Noorderdeel des hemels.