eerste gezang

SCHOONHEDEN DER NATUUR. Vierde Gezang. 263
Ginds koomt de Koning zelf: hoe draaft en briescht vol moeds,
't Driedubbeld hengstgefpan voor zijne hooffche koets!
Maar, brecde laan (y), ik zie in u de koets zich zwaaien,
En met al dat gefpan, zoo groot van omkring, draaien,
ö Koninglijke laan, uw ruimte en heerlijkheid,
Verbeelden ons de pracht der Franfche MajeReit.
Hier praalt de Beeldhouwkunst der grootfte Fidiasfen;
Pronkftukken (z), die het oog door de eêlfte kunst verraslèn.
De grootfte Meesters die Natuur ons immer fchonk ,
Befteedden alleszins hun kunst aan deezen pronk:
Niets mangelt hier, dan fpraak: elk beeld fchijnt als te leeven.
Maar wat befchouwt mijn oog aan 't einde deezerdreevenl
Het
(3O Maar, hreede laan, ] Deeze laan is ten minften 80 & TOO
voeten breed, en wel omtrent 2000 voeten lang, als hebbende
twee breede rijpaden voor de koetfen om nevens eikanderen te
rijden, en nog aan iedere zijde zeer ruime voetpaden, voor de
wandelaars.
(3) Pronkftukken,~] Die heerlijke laan heeft tusfchen de koetswegen
en de wandelpaden aan iedere zijde eene reeks van overtreffelijke
beelden; alle, leevensgrootte, en op fraai gemaakte
pedeftallen : zijnde sllegaêr meeftciftukken, door de grootfte
Kunftenaaren in 't fierlijkst marmer uitgehouwen , en verbeeldende
de merkwaardigfte zinrijke zaaken der aaloudheid, wel
omtrent ten getale van 2 a 300.
R 4