eerste gezang

454 GODS GROOTHEID IN DE
Kan zij, door ons belet, geen Deugden in ons baaren.
Een mensch, verwonnen door der driften booze fchaaren,
Onttrekt zich aan de wet van deeze Rijksvorftin;
Hij fnuikt haar hoog gezag; onttroont haar; toomt haar in;
Legt haar tot zijne fchaade als aan een' ijzren keten:
Zij van een' eedier' aart, van hooger' geest bezeten,
Wil nimmer aan de hand der laage driften gaan:
Dus blijft zij edel, en zal nooit zich zelv' verradn. •
Gij ziet, van alles, wat gij hebt, öGod, doen worden,
Uw grootfte meesterftuk, volmaakt in fchoonheid, orden,
En 't geen Gij vormdet naar uw heerlijk evenbeeld,
Den Mensch, van uwe hand met zooveel heils bedeeld,
Zijn wezen hoonen, door veel ongehoorzaamheden,
Verkleinen en geheel verbastren zijne Reden,
Den dwaalkelk drinken, vol van gift en zwijmelwijn,
Een flaaf vrijwillig der misleidde zinnen zijn
En booze togten, die, aan zijn geluk Reeds nijdig,
Hem maaken aan zich zelv' en vreemd en tegenRrijdig!
Gij ziet het: ja, helaas! de ondankbre heeft uw Wet
Godloos gefchonden, en zich tegens U verzet,
En, als gansch fchuldigvan toenaan verr' wechgedreevcn:
Van uw gezicht, zich door zijn zonden, hoe verheven
Hij