eerste gezang

SCHOONHEDEN DER NATUUR. Eerfte Gezang. 25
Zij leidt de lammren en de teèrgewolde geitjes
Aan zilvrcn beekjes, vol van roode en blaauwe keitjes.
Zij vleit zich vergenoegd in 't malfche gras ter neer,
En zingt, ö Vrijheid, uw bcminlijkhcên en eer.
De bouwman, moede met den vlegelftaf te zwoegen,
Gaat met het forsch gefpan de vette landen ploegen.
Hier egt men: ginder zaait, men 't zomergraan verblijd,
En wacht een rijke winst na eenen korten tijd.
't Gevogelt' broeit en zingt, vol wondere eigenfehappen.
De fchraale kievit koomt zijn eigen nest beklappen.
Het vee verlaat den ft al.
De dankbaare Ooievaar
Verlaat den Nijl, en brengt den zoetten tijd van 't jaar.
Hij laat zi,n aankoomst blij en klepperbekkend hooren.
*c Gebloemte ftreelt het oog, gelijk de vogel de ooren,
En wekt Natuur als op, uit eenen
winternacht.
Maar wat verrukkelijk gezicht, en welk een pracht!
Hier praalt een goudgeel veld van olievolle bloemen.
Daar mag de boomgaard op eenzilvren pronkkuif roemen.
Ginds prijkt de korenhalm, met air, op air gelaên.
Hier zien wij velden vol van fchoone bloeïfems ftaan,
Waarop de nijvre Bij, nu af- dan aangevloogen,
Een leerzaam voorbeeld ftrekt. voor leerbegeerige oogen;
B 5
Als