eerste gezang

384 GODS GROOTHEID IN DË
Haar treflijk eigendom, haar voorrecht en haar kracht $
Om 't lichaam te gebiên te teugelen met magt.
Laat ons nu ook 't gebied en welgeftelde rechten
Van onzen geest op 'tvleesch aandeez' befpiegling hechten;
De wetten, die de ziel aan 't ftoflijk lichaam geeft
Op haare beurt, hoe zeer 't daar fomtijds tegenftreeft.
Zij doet het bukken voor haar opperfte vermoogen,
Zij kan zelfs niet een' fchijn van tegenftand gedoogen.
En wenscht op 't oogenblik haar' raad te zien beftaan.
„ Ga, (zegt zij) rep u!" en fluks wordt haar wil gedaan;
Maar zou haar 't lichaam ook te fterk een' drang doen voelen
Naar vuile fchoonheên, en den wellust doen bedoelen,
Den wellust, waar de deugd bekommerd over treurt?
6 Neen! Een ziel die 't hoofd als edel opwaards beurt,
Houdt haaren rijkstoom op het ftrengst in haare handen,
En dempt de vlammen die het lichaam doen ontbranden.
Zij fpant haar krachten in, tot dooving van een' togt,
Die fmeult, en nooit den naam van eerlijk hebben mogt.
Zij haat met recht dien gloed, die 't bloed in ons koomt ftooken;
Dat ijslijk vuur,'t welk fchaars zijn krachten ziet verbrooken,
Zelfs niet, wanneer men flaapt; maar daaglijks word geftoofd
En aangeblaazen, tot de dood het eindlijk dooft.
Dat