eerste gezang

SCHOONHEDEN DER NATUUR. Vijf de Gezang. 301
Te wapenen, is elk met eenen kei voorzien,
Om, door dat tegenwigt, een tegenkracht te biên,
Waardoor zij voor het woên der ftormen zich bewaaren.
Een wijze gids geleidt de vlugt van all' de fchaaren:
Hij ftuurt haar heele reis, zijnde aan haar hoofd geReld:
En geeft aan 't volgend heir een fein, door fchreeuwgeweld,
Als 't op zijn fnelle reiz' genoodzaakt is te rusten:
Men zet een' fchildwacht uit, die waakt flraks op de kusten:
't Slaapt alles, uitgezegd de wacht: die waakt alleen.
Haar rust is van geen' dwerg (JJI), hoe vol fpitsvinnigheên,
Door overrompeling in 't allerminst te Rooren;
ö Waar afbeeldfel, zoo men met geloof mag hooren
Naar 't geen ons van de Kraan een oud verhaal ontdekt,
Van Rrijdbaar krijgsvolk, 't welk zijn' vijand tegentrekt.
Gij die een kenner der Natuur wilt zijn geheeten,
Spreek op, en onderricht me, indien gij 't zelf moogt weeten:
Door
(m) van geen 1
dwerg,"] De kleine Dwergjes die men Pignei
noemt, laaten de Kraanen geen rust, zoo lange die bij haar zijn,
want zij zijn veelal in oorlog met eikanderen. Zie PLINIUS
va» de Dieren, III Boek bladz. 404. gedrukt te Amjïerdam, in
't jaar 1703.