eerste gezang

• SCHOONHEDEN DER NATUUR. Tweede Gezang. 7$
Voor geest bij geest, hoe wijs, hoe fcherpziende en verheven!
Bewonderaars, die door den weetlust voortgedreeven*
Steeds wandelt in een' nacht van dikke duisternis,
Naarfpoorders van hetgeen geheel verborgen is,
Ei, laat ons aan Natuur de wolk die dit wil dekkeri
Toch niet misgunnen: maar laat, zonder ze op te trekken,
Ons veeleer achting biên aan die verborgenheid,
Die God voor ons gezicht met fluiers overfpreidt!
Nieuwe
nieuwere gevoelen van aantrekkingskracht de heerfchende fmaak is.
NEWTON fielt, dat de wateren van den Oceaan drukkende zijn
naar het middelpunt der Aarde, volgens de wetten der zwaartekracht
: Dus het er vérr' af is , dat zij zouden gedrongen worden
door de Maan; maar integendeel verhoogd door de aantrekkingskracht
: en dat zij vallen, als de kracht van terugdrijving op hen
werkt. Doch die ftelling van NEWTON, hoe waarfchijnlijk zij
ook voorkoomt, kan niet wel voor een vast bewijs doorgaan,
alzoo de grond, waarop ze gebouwd is, wat men ook in zijn
voordeel zeggen mag, geen wiskundige waarheid is, zijnde het
niet meêr dan een waarfchijnlijke onderftelling, naar't gevoelen
der Wijsgeeren, welke weeten, hoe zeer de meeste oorzaaken van
de uitwerkingen der Natuur verborgen zijn : Bij gevolg is ook de
ftandvastige beurtelingfche en geregelde Ebbe en Vloed tot heden
toe een raadfel, en zal het moogelijk wel altoos blijven Een iegelijke
vernuftigs geest mag dan met LUCANÜS (Pharf. Eerfte Boek'
vers 417) uitroepen, over dit wonder der Natuur: Zoek vrij, die
uw werk maakt, om de natuurgeheimen te peilen: Foor mij mag da
torzaak, die den geftadigen toe- en afloop werkt, wel verborgen blijven,
want de hemel heeft liet zea gewild.