eerste gezang

442 GODS GROOTHEID IN DE
Van lust tot voorfpoed en tot een gezellig leeven,
Door eenen trek, hem bij de Schepping ingegeeven;
Dat hij tot eerbied en ook tot gehoorzaamheid
Aan 't goed en wijs bevel der Hoogfte Majefteit,
En om zijn 's Maakers roem te melden, is gefchapen;
Gemaakt opdat hij zich met alle deugden wapen';
Die liefhebbe en betracht', ja, altoos even kloek,
Wat goed en eerlijk is, beminnc en vlijtig zoek'.
Dat vreemde famenftel van beurtverwisfelingen,
Van deugden, hoogmoed, maar ook van vernederingen.;
Dat wondermengfel, zoo van zwakheid als van kracht,.
Terwijl 't de driften nu beteugelt, vol van magt,
Dan door dezelve wordt vermeesterd en gedwongen,
Dat wezen, daar 'k voorheen reeds van heb opgezongen,
Is met een' geest begaafd, die, van omhoog beftraald,
Hoe uitgebreid die zij, zich tefFens ziet bepaald.
Vol van verlangen raakt begeerlijkheid aan 't gloeien,
Bezitting fchoon naar wensch kan 't hart weêr vaak vermoeien.
Nu vleiend, en dan trotsch op zijn' verkreegen' wensch,
Is 't daaglijks wisflend lot van d* ontftandvasten Mensch.
De waare en dierbre fchat, ö Mensch, uw eedle Reden,
ïs de allergrootfte van uw zielshoedanigheden.
Dat