eerste gezang

2o
GODS GROOTHEID IN DE
Gaat nimmer buiten één' der zon-keerkringen uit f>)$
Die haar ter wederzijde, als 't perk der loopbaan, fluit.
Die perken kan zij niet ontduiken noch verzetten.
Zij nadert of onttrekt, naar vastbepaalde wetten,
Zich aan dat glansrijk licht, en toont in 's hemels boog
't Zelve in verfcheidenheid van graaden aa» ons oog.
Haar wisfelloop brengt elk faizoen met vaste banden
Onwrikbaar faamgehecht, fteeds weer aan zee en landen
v
En wij zien telkens die getijden, keer op keer,
Elkander volgen, zich vertoonen, en dan weêr,
Elk op zijn beurt, gelijk een magtig Vorst regeeren,
Die van zijn weerpartij met lof mag wederkeeren.
Wanneer de Waterman zijn kruiken ledig ftort
Op de Aarde, koomt de kou haar op het lijf; zij wordt
Verkleumd, verftijfd, en als de hartacr toegcflooten.
Ze is als ontzield: ze kwijnt: haar kracht is haar ontfchooten.
Ze is als verflagen en van teelmagt gansch beroofd.
De goede dagen zijn nu wech, de kroon van 't hoofd.
Geen
(O keerkringen] De Kreefts-zonnekeerkring, of zomer-zonnefland,
die omtrent den 22 Juni invalt: en de Steenboks-zonnekeerkring,
of winter-zonneftand, invallende omtrent den 22 December.
Met het . eerfte tijdftip begint de Aarde rugwaards te
loopen; en met het tweede voorwaards.