eerste gezang

59* GODS GROOTHEID IN DE
Schijnt ook de ziel zich groot te maaken, en haar magt
'Meêr uittebreiden in haar allerêelfte kracht,
Door veel bevattingen, die haar geheel vervullen.
De zinnen gééven 't haar, opdat zij werken zullen,
Doorziclsvermoogenskracht; en 't is 't getrouw befcheid (g)
't Welk door de vezels ftraks naarbinnen heen geleid,
In haar als ingeëtst, de ontelbre wonderftreeken
Van die Tafreelen daar Natuur fchijnt in te fpreeken,
En die zij telkens toont aan ons nieuwsgraag gezicht,
Zoo kunftig fchetst en kleurt, verdiept en gansch verlicht.
Straks koomt een veeltal van lichaamlijke onderwerpen
Zichzelv' vertoonen, en 't gezicht opnieuw als fcherpen
Door
(g~) en 't is 't getrouw befcheid] Het is m.iar zelden, dat ten
opzichte der voorwerpen , welke zich voor ons opdoen , onze
zinnen ons verleiden : LUCUETIUS redeneert over dit onderwerp
met eene wijsgeerige netheid, in zijn Werk, over den aart
der dingen, IV. Boek vers 470 en vervolgens; daar hij de onbedrieglijkheid
der zinnen vrij wezenlijk ftaaft. Maar hetgeen aan
het gevoelen van LUCRETIUS nog meêr gewigt bijzet, is zijne
overëenkoomst met de twee grootfte Wijsgeeren DEJCARTES
en M AL EER ANC H E : zie wat de eerfte daarover zegt, in zijne
£eginfelen, het eetfteDeel, de 33. Afdeeling : en de andere, in zijn
Onderzoek der Waarheid, eerfte Boek, vijfde Hoofdftuk.