eerste gezang

O
446 GODS GROOTHEID IN DE
Laat ons den oorfprong van die tegenftrijdigheden,
Die 's hemels taai geduld langmoedig ziet, ontleeden.
En op het duidelijkst voorRellen, aan het oog;
Opdat het Menschdom zich beklaage, en zuchten moog'.
* * * * *
Onze EerRe Vader, door'tweêrftreeven van Gods orden,
Weêrfpannig tegen God den Hemelheer geworden,
Bragt op zijn nageflacht all' 't heir van ramp en driifc.
Op 't oogenblik dat hij, ach! tot zijn ongeluk,
Eene inbreuk maakende in de rechten en geboden,
Der Oppermajefteit, des Gods van alle goden,
Aan zijn ftrafwaarde Vrouw te roekloos had geloofd;
Zag hij een' famenvloed van onheil op zijn hoofd
Ter nederftorten en zich tegen hem verfterken.
Hij moest zich zeiven voên van zijner handen werken,
't Gefchapendom deed hem terftond den oorlog aan.
Hij zag elk' hoofdftof hem met krachten tegengaan.
Hij moest den dood in 't heir der fmerten, ween en pijnen >
Na zijne zonden op het aardrijk Rraks verfchijnen,
Ja de aarde inneemen en geheel vermeestren zien.
Hij zag de onnozelheid en vrede vén zich vliên,
Gevoelendè