eerste gezang

SCHOONHEDEN DER NATUUR. Zevende Gezang. 457
Hoe grooter voordeel en hoe grooter ftof van vreugd.
Nooit is de roem die uit een hoogverheven deugd
Hervoortkoomt, en zich zet op vlugge gloriewielen,
De prijs of 't loon geweest van bloode en laage zielen.
Zoo zijn de driften, die verfcheurders van het hart,
Waarvan een vroom gemoed zich .eêr niet tot zijn fmart
Ziet als op 't oogenblik van zijnen dood ontheven,
Schrikdieren, wreede beuls, die ons geftaag doen beeven.
Ze zijn wel in zichzelv', hoe uitgeftrekt van kracht
Niet gansch ontembaar voor de menfchelijke magt:
Want fchoon hun zaaden, die zich telkens weder boven
Den grond verheffen, niet zoo ligt zijn uittedooven;
Heeft vaak, een Christen, hen toch, moedig afgeweerd.
Almoogend God, wanneer uw hand den flag niet keert,
Maar toelaat, dat hun magt, zoo fier en opgeblaazen,
Gevoelig worde op 'thart en valle op 't zelve aan 'traazen;
't Is, om daardoor de deugd, die werkloos in ons is,
Meêr aan te wakkren, en te houden vlug en frisch.
Men moet die neiging welke ons meest zoekt te overhecren
Altoos beftrijden, en met magt, haar' rijksftaf wceren.
Niet anders laat ook God het woedend onbefchcid
Der Noordewinden, toe, in zijn voorzienigheid
Ff 5
En