eerste gezang

SCHOONHEDEN DER NATUUR. Vijfde Gezang. 331
„ Zoo doodlijk een gebruik? Die dieren, niet te Ruiten
„ In hun nadeeligheid, moord en vernieling, fluiten
Een'Alwijz', Algoed' Heer dus uit door hun beftaan."
Zwijg Godverzaaker, zwijg: zij kondigen u aan
(Spreek liever dus) dat een te zeer getergde Koning
*tRechtvaardig vonnis, 't welk Hij uitfprak in zijn wooning,
Dus uitvoert, en dat gij, door dit vergif belaagd,
Des EerRen Vaders firaf nog als uw erffchuld draagt:
Zelfs 't allermoedigst dier, 6 mensch volgde uwe wetten;
Maar gij dorst tegen God u zelv' te boos verzetten.
Dies fiaan de dieren (o) zelfs dan tegen u ook op
Om uw weêrfpannigheid, als uit uw' loozcn krop
Dus
(a) Dies ftaart de dieren~] Ik zal op de wederfpannlgheid der
Dieren tegen den Mensch toepasten, hetgeen wat AUGUSTTNUS
zegt, van den opftand des Iichaams, tegen de ziel: „ 'tWas on-
„ rechtvaardig, dat de ziel, die haaren Heere, te weeten: den
,, Schepper, niet gehoorzaam was geweest, door haaren knecht
„ naamelijk het lichaam, zou gehoorzaamd worden: De mensch
„ aan God ongehoorzaam zijnde, heeft door eene rechtvaardigs
„ wedervergelding moeten zien, dat de onredenüjke wezens zich
,, onttrekken aan de wetten van hem, die de Schepper als eenen
„ Meester over hen gefteld had": Dus is dan de ongehoorzaamheid
van den eerften mensch, de oorfprong geweest der omkecring
van alle orde, zoo wei in 'tzedenlijke als in 't natuurlijke.