eerste gezang

SCHOONHEDEN DER NATUUR. Derde Gezang. 195
Die muur, beblikfemd uit een fterke batterij
Van honderd of nog meêr kanonnen, zij' aan zij',
Is uitgegraaven (g) in den ftillen nacht, van ondren.
Men propt in deezen balg, om als men wil, te dondren^
Salpeterbrokken, die na 't doodlijk oogenblik
Alömm' verfpreiden een' gansch ijsfelijken fchrik.
Het onderaardfche hol braakt dood, en vlam en vuuren.
Die flag fcheurt van hunn' voet den trotfcheh wal eh muuren,
Die heenen ftuiven in een' hellen lichten glans:
Die allerdoodelijkfte opftijging uit den trans
Des diepen hols, van all' die gloênde zwaveldampen,
Stijgt aanftonds in de lucht met eenen zwerm van rampen.
Het vlak rondom vertoont alleen aan mijn gezicht
Veel lijken, vérr' verfpreid; dampkolken zonder licht.
ö Held, wien eene reeks van zooveel lauwren fierde.
Als uwe batterij uit koopren monden vierde:
Die 't woedend buskruid naar uw wijze wetten dwongt,
Toen gij zooveele Steên en Namen forsch befprongt
En fchalmde aan 't ketenwerk van Neêrlands gloriefchakel,
KOEHOORN, in uwen tijd des buskruids groot Orakel,
Dia
Cg) uitgegraven,] Buskruidmijnen, onder de Vestingwerken
Yan Steden, geplaatst.
N i