eerste gezang

SCHOONHEDEN DER NATUUR, Zesde Gezang. 375
Zeer net, met duizenden van vezeltjes gebonden,
Met eene vogt vervuld, die daar op alle Ronden
Versch ingelaaten wordt en milden daauw verfpreidt.
't Vat, dat die vogt beflaat met haare vloeibaarheid,
Gaat beurtelings omhoog, en beurtelings weêr neder:
Onafgebrooken in beweeging, telkens weder
Zoo onophoudelijk herhaald op juiste maat;
De lucht, die zij fteeds door de persfing binnen Iaat,
Door eene naauwe buis, is mij zoo ras ontvloogen,
Als ik die door haar kracht in 't lijf heb ingezoogen.
Dit zijn hoofddeelen van ons ftoftelijk geftel,
't Welk gij dus houdt in ftand, ö Heer, door 't wonderfpel,
Van 't heerelijk akkoord van zoo verfcheiden zaaken:
Maar 'kzie zich water, vuur en lucht, reeds vaardig maaken
Tot zijnen ondergang; zij dreigen zijnen val:
Van dat ik met geween trad in het traanendal,
En uit het lichaam van mijn moeder uitgetoogen
Voor de eerfte reis de lucht ter long' heb ingezoogen,
Voedde ik in 't kabinet van mijn geheel beftaan
Een' vreefelijken zwerm van tegenwerkers aan,
Die heimelijk in mij verhooien en verborgen,
Weêrhield Gods hand hen niet, mij zouden gansch verborgen.
A a 4 t*