eerste gezang

412 GODS GROOTHEID IN DE
Of 'k zie weêr andren, die de voorigen onttroonen
En gansch verjaagen, zich aan mijn gezicht vertoonen.
Zij weigren, ondanks mijn gebod, fomtijds te gaan,
Daar ze in mijn ziel fomtijds zoo diep geworteld ftaan,
Dat zij lchoon k haar verblijf met reden moet betreuren
Van haare wortelen onmooglijk zijn te fcheuren.
De hersfenvezels zijn zeer buigzaam en getrouw
Zoo dikwijls als op haar mijn lichaam werken zou.
Het ftoflijk voorwerp, dat haar Reeds kan gaande maaken
Verdubbelt zijn geweld, cn weet haar zoo te raaken,
Dat zij gereed zijn om te ontvangen van zijn magt
De losfe trekken, die het haar ter vlugt als bragt,
Nu weezendlijke, dan verzierde logenbeelden.
Zoo ras die trekken voor 't befpieglend oog haar fpeeldcn,
Laat haare buigzaamheid die Tafereelen in,
Waarmee dat voorwerp heeft getroffen onzen zin.
Gelijk een buigzaame arm eens jongen booms zich zeiven
Gehoorzaam toont, en zich tot groene hofgewclvcn
Of aan het latwerk zich laat buigen naar mijn keur;
Niet anders, dan, het Wasch, zoo zacht van aart en kleur
Als ligt te handelen, zelfs zonder tegenkanten
uyiuwiiAivu aaiiuv-tuiL, uic nujn uiuiu aaann WIJ pjanccn. r
Hoe