eerste gezang

SCHOONHEDEN DER NATUUR. Eerfte Gezang. 6$
Wat is toch dit gezicht? mag ik mij zelv' betrouwen?
'tls door de kunst geftaafd, bevestigd door 't befchouwenj
'k Zie nog een fterrenheir geplaatst in 't Firmament.
Haar afftand van den kloot des aardrijks, onbekend
Aan'tmeuschdom, is zoo groot, dat elk zich moet verliezen,
Wanneer de geest dien peilt, of een getal wil kiezen.
Zoo dat men niets vermag, dan op zijn' hoogen troon
Te aanbidden, Hem, wiens magt dien glans zoo rijk en fchoon
En
om alle werkingen der Nauiur ftiptelijk natevorsfehen, wat-vertooningen
en veranderingen zij ook daarïn gewaar werden, doch
konden de rechte oorzaaken daarvan niet bereiken. En dat zij
niet dóórdrongen tot de algemeene grondbeginfelen, als bij voorbeeld:
de beweegingen, wetten en eigenfehappen der lichaamen,
de werkingen die deeze op malkander hebben, de drukking en
veerkracht der Lucht, de persfing en tegenpersfingdervloeiftoffen,
en nog veele andere Natuur-Verichijnfelen; was, omdat ze zich
vergenoegden met enkel goede redeneeringen te maaken, en zich
nog niet op de proefneming wisten toeteleggen , welke nevens
andere voordeden ook dit heeft; dat men daardoor de loopbaan:
der opmerkingen ruimer en grooter, en teffens zekerder maakt.
Dit en wat bij gelegenheid der Sterrekunde elders gezegd is,
ftrekt tot volkoomene verdediging der oude Wijsgeeren, tegen
welke men onbefchaamdelijk eenen zeer harden uitval doet, iri
zeker Wijsgeerig Werk, daar men dezelve met den naam van zeer
Hechte Natuurkenners bekladt, zonder eens te overweegen, dafr
om ten minften het even zoo goed te weezen als wij, zij geen
ander gebrek , dan aan proefondervindelijke werktuigen hebben
gehad,
£