eerste gezang

4 38 GODS GROOTHEID IN DE . . ,
Wanneer hij zijne ziel geheel vereeuwigd ziet
Door zulk een' God, dien hij hier op de weereld niet
Erkennen wilde, fchoon hij Hem uit al zijn Werken
Inwendig heeft gekend, en duidlijk kon bemerken.
De pijnen, die hij lijdt, was uw rechtvaardigheid.
Aan hem verfchuldigd; ja, uw hooge Majefteit
Moet zelfs in deeze wraak des zondaars bittre fmarteö
Vereeuwigen in duur, en doen de tijden tarten,
Oneindig maaken in geftrengheid, opdat niet
Het uitzien op het einde iets maatig' van 't verdriet.
Trek, Heer, uw wapens aan! fchiet fchorre donderflagen
En blikfemftraalen neer! beklim uw' oorlogswagen!
Tref, tref uw weerpartij! uw gramfchap fprei zich uit,
Tot Gij hen allen in uw hand geheel befipit,
En 't hittig blaaken doet gevoelen van uw' tooren!
Doch laat veeleer uw gunst uit uw verheven chooren,
(Zoo 't met uw' wil beftaat) uitroeien uit hun hart
De dwaaling, daar 't zich zelv' moedwillig in verwart.
Daal met uw' invloed in het diepst van hunne zinnen;
Ontfluit hunne oogen, of zij U nog konden minnen.
En om vergiffenis aanloopcn, U tot Eer,
Zich zelv' tot zaligheid, Almoogend Hemelheer!
I N H O U D