eerste gezang

SCHOONHEDENDERNATUUR.VitrdeGezang. &\
Ffisfche aalbes, die, fchoon zerp, elk noodigt, om u te eeten,
Gok u, u moet ik niet in mijn tafreel vergeeten;
Uw frisheid is een kroon in mijn Gezangen waard,
Schoon ge andre vruchten niet in gróotheid evehaart.
En gij O), die ons, wanneer wij rusten buiten kommer.
Schenkt onder 't fchommlend loof en takken, koelen lommer;
Als ónder een verdek Van frisfche en groene blaên,
Wiens loof ten voedfel Rrekt, en Werkzaam doet beRaan,
De heerelijke rups, die in het prachtig bouwen,
Van trotfche huisjes, niet uit grof arduin gehouwen,
Maar van zeer fijne dra'ên geweeven, overtreft
Den grootften kunftenaar, die ooit zijn kunst verheft;
Deel uwe vruchten, wier bekoorelijke fchoonheid
Eerstbloedroodzichvertoontdantintlendzwarttentoonfpreidt,
Wier vleesch het vermiljoen in zijnen glans braveert,
Deel ons uw vruchten meê, die elk fteeds roemt en eert:
Gij hebt dat glinftrend rood (zoo anderszins 't verhaalen
Der oude Fabeltaai hier niet van 't fpoor doet dwaalen)
Van 'tkostlijk bloed, dat door een dwaaling is geftort,
Wanneer een minnedrift den arm heeft aangepord
Tot
(«) En gij,2 Moerbezie.