eerste gezang

%i6 GODS GROOTHEID IN DE
En juiste netheid: die altoos, met aandacht, waakt,
Op 't jong en teder boompje, en nooit uw' pligt verzaakt,
Maar vlijtig fteeds aan 't werk, trots koude en ongemakken,
Den jongen Ram ontheft van zijne onnutte takken;
Juist op den rechten tijd, in zijne teedre jeugd
Zorgvuldig onderfchraagt; den goeden tak met vreugd
Terwijl hij buigzaam is, een' goeden vorm wilt geeven,
En eene rondte, als hadde een pasfer die gefchreevenj
Van uwe zorg is dit het nut en einde, dat
De boom meêr 't oog behaagt, en meerder vrucht bevat.
Wat zie ik ? Sints wanneer heeft toch de kunst haar wetten
Aan 't werken der Natuur, 6 wonder! kunnen zetten?
Die lang- onvruchtbre boom, zoo vruchtbaar van nu af,
Geeft andre foort van vrucht* dan hij ons eertijds gaf.
'k Zie, dat hij zelf, verbaasd, verwonderd, opgetoogen,
Bevreemd is ( m ), hoe zij uit zijn' Ram, zoo groeien moogen:
Door eene infnijding die het kunstmes heeft gedaan,
Zien we op dien Ram gegrift het vreemde takje flaan,
Den
(m) Bevreemd is, ]
Miraturque novas frtmdes & neu fua poma.
dat is : de boom verwondert zich over zijne nieuwe bladeren en
vreemd Ooft. Zie VIBOILIUS in het Tweede Boek zijner Landgedichten.
, .. ,