De stem van de meester. De hertogen van - middelnederlands.be

anton van bourgondië en zijn zonen ( 1406-1430)
kroniek van Hennen van Merchtenen waarmee het Brabantse geschiedverhaal
wordt doorgetrokken tot de tijd van hertog Anton. De
tekst blijkt echter uitgebreider dan in het ‘volledige’ handschrift van de
Cornicke. 32 Alvorens over te gaan op het loflied op Brabant aan de
hand van de negen letters van Brabancia, zegt de auteur eerst nog wat
dieper te willen ingaan op de afkomst van hertog Anton:
Maer yerst willic u doen becant
tGeslachte Anthonijs van Brabant
Der edelen vermogenden princhier
Verstaet, ic saelt u noemen hier. 33
Na een indrukwekkende opsomming van verwanten van hertog Anton,
wordt duidelijk dat de vorst inmiddels is gestorven in de slag bij
Azincourt, nabij het dorpje Blangy-sur-Ternoise:
Dit was die maechscap, des sijt wijs,
Des edelen hertoge Anthonijs,
Dien God sijn misdaet wille vergheven
Ende brijnghen in sijn eeuwich leven.
In rechter trouwen bleeff hi doot
Om te lossene uuter noodt
Die edele croene van Vranckerike,
– Dese edele prince in duegden rike –
Te Blangijs inden fellen strijt. 34
Dat het inderdaad Hennen van Merchtenen is die hier aan het woord
is, lijdt geen twijfel. Zowel stilistisch als inhoudelijk sluit het werk
naadloos aan bij het overige werk van de kroniekschrijver. 35 Kennelijk
had de dichter deze passage ingevoegd om zijn tekst te actualiseren,
zoals gebruikelijk was bij geschiedschrijvers. Daarbij ligt het voor de
hand dat hij ook andere delen van zijn tekst heeft aangepast, zoals de
opdracht aan hertog Anton. Helaas kan dat niet meer worden nagegaan.
Zelfs de aangekondigde bespreking van de letters van Brabancia
is in het Antwerpse handschrift niet opgenomen. Na de beschrijving
van hertog Antons onfortuinlijke dood wordt in deze codex immers
weer de draad van de Brabantsche yeesten opgepakt. 36
Hennen bewerkte zijn Cornicke van Brabant ten tijde van hertog Jan
iv. Deze was nog geen dertien jaar oud en hoogst onervaren toen hij in
1415 zijn vader opvolgde. Zoals een eeuw eerder met hertog Jan iii,
werd er ook nu een voogdijraad ingesteld die moest toezien op het
handelen van de minderjarige hertog. In die raad waren de zogenaamde
Staten van Brabant – de standenvergadering van adel, geestelijk-
147