De stem van de meester. De hertogen van - middelnederlands.be

anton van bourgondië en zijn zonen ( 1406-1430)
aan hertog Jan iv heeft hij duidelijk de beste herinneringen. Nadat hij
de gebeurtenissen uit diens leven en de voortijdige dood op 17 april
1427 in verzen heeft beschreven, mijmert hij nog wat na over het karakter
van de hertog. Ondanks de vele tegenslagen die het leven van
Jan iv tekenden, toonde de hertog zich nimmer opstandig ten opzichte
van God, maar altijd dankbaar:
Ende in allen dien, doe ic vermaen,
Was hi verduldich, wes hem ghesciet,
Ende en vergat Gode emmer niet
Te lovene nacht ende dach,
Dien hi vreesde ende ontsach,
Ende loofden des hi hem toe sant. 64
Uit de rekeningen kan alvast worden afgeleid dat dit geen loze woorden
zijn. Zo blijkt dat Jan dagelijks de mis voor zich liet zingen en vele
financiële offers bracht aan de kerk. Een getijdenboek dat hij in de
zomer van 1411 van zijn vader had gekregen, voerde hij blijkbaar
voortdurend met zich mee. Er werd een speciale boecsac voor aangeschaft
en de hertog opende het getijdenboek zo dikwijls, dat de sloten
al snel aan vervanging toe waren. 65 Verder gaf de hertog blijkens de rekeningen
onwaarschijnlijk veel aalmoezen aan behoeftigen, hetgeen in
de kroniek bevestigd wordt. De dichter van de voortzetting weet zelfs
te melden dat de arme mensen hun hertog gemeenzaam aanduidden
als der armen vader. 66
In combinatie met andere bronnen onthullen de hofrekeningen nog
iets anders, namelijk de identiteit van de dichter. Uit de voortzetting
kon worden afgeleid dat de dichter vermoedelijk al in 1406 deel uitmaakte
van de hofhouding van hertogin Johanna en nog altijd aan het
hof verbleef bij het aantreden van hertog Filips de Goede in 1430.
Daarnaast zegt hij in de autograaf van het zesde boek dat hij die tekst
op 3 december 1432 voltooide int wout van Zonyen, terwijl een codicologische
analyse heeft aangetoond dat de dichter ruim twintig jaar later
nog correcties en aanvullingen in die autograaf heeft aangebracht. 67
Het profiel is zo specifiek en over zo’n lange periode gespreid – de man
moet minstens zestig jaar oud zijn geworden – dat niet veel personen
eraan kunnen beantwoorden. Aan het eerste kenmerk – de langdurige
participatie in de hofhouding – voldoen volgens een recente studie
slechts negen personen. 68 Als we de andere gegevens daarbij voegen
blijft slechts één naam over: Wein van Cotthem. 69 Vanaf 1402 was hij
als koorknaapje verbonden aan de hofkapel van hertogin Johanna en
nadien blijft hij voorkomen in de rekeningen van het hof. In de loop
der jaren werd Weinken priester en klom zo op van clerck vander ca-
153