De stem van de meester. De hertogen van - middelnederlands.be

pagina 85 tot 91
43. Willaert 1986, 481-485.
44. De Ridder 1980, 3-4.
45. Willaert 1984, 76; vgl. Komrij 1994, 76.
46. Willaert 1986, 484-485. Vgl. Van Anrooij 1990, 273, n. 10 en de reactie van Willaert
1992b, 319, n. 34.
47. Willaert 1995, 78; vgl. Goossens 1993, 45.
48. Over de Limburgse successieoorlog en de slag bij Woeringen is vooral rond het
herdenkingsjaar 1988 veel geschreven. Zie het recensieartikel Van Uytven 1989
en verder Goossens 1988; Avonds 1989; De Graaf 1990; Baerten 1991. Van belang
is vooral ook Lehnart 1993.
49. Hausner 1980, 313; Tervooren 1989a, 128-129.
50. Willems 1836, 345, vs. dlxxxv-dlxxxvii; vgl. Avonds 1989, 21-23.
51. Zie achtereenvolgens Avonds 1989, 51-57; Van der Aa 1844, 394; Claes 1980;
Goossens 1992. Ook kan worden overwogen of Jan van Heelu wellicht franciscaan
was. Een van de vermoedelijke zegslieden van de auteur is een Gelderse
minderbroeder (vgl. Willems 1836, 238-242, vs. 6420-6529, vooral vs. 6474-6483)
en Heelu verzuimt niet te zeggen dat paus Nicolaas iv uit de franciscaner orde
voortkwam (Willems 1836, 325, vs. 8924-8930). Hertog Jan onderhield trouwens
zeer goede relaties met de minderbroeders van Brussel in wier kerk hij in 1294
werd begraven (vgl. Bonenfant & Le Bon 1993).
52. Willems 1836, 1, vs. 1-7; zie over Heelu’s ‘eigenaardige hoffelijkheid’, Te Winkel
1922, dl. 1, 504.
53. Hage 1989, 138. Ten onrechte wordt aan de datering nog vaak getwijfeld, vgl. De
Ridder 1979a, 80; Avonds 1989, 58; Goossens 1992, 257. Zie over het huwelijk
van Jan en Margareta, De Sturler 1936, 144.
54. Cum supertunicis pendentibus et clausis et tentoriis ad cubitus se extendentibus, cum
penulis de grisio et stranlingo (Liebermann 1888, 602).
55. Bullock-Davies 1978, 12-13; Vale 2001, 293; vgl. Green 1849, 372.
56. Van Oostrom 1992, 25; vgl. Hage 1989, 138-139. De suggestie dat de Slag bij
Woeringen is geschreven op verzoek van de heren van Wezemaal (Avonds 1988,
200; Avonds 1989, 59-62; Lehnart 1993, 97) is terecht verworpen door Hage
1989, 138-139, n. 12.
57. Vgl. De Ridder 1979a.
58. Willems 1836, 304, vs. 8339-8345.
59. Willems 1836, 312, vs. 8548-8556.
60. Avonds 1989, 20-21; vgl. Baerten 1991.
61. Willems 1836, 5-145, vs. 83-3920. Zie over Heelu’s beschrijving van de veldtochten,
Goossens 1989; Lehnart 1993, 104-110.
62. Willems 1836, 149-161, vs. 3961-4265; vgl. Lehnart 1993, 110-111.
63. Willems 1836, 161-179, vs. 4266-4763; vgl. Lehnart 1993, 112-137.
64. Willems 1836, 179-326, vs. 4764-8948; vgl. Lehnart 1993, 137-157.
65. Hage 1989, 64.
66. Willems 1836, 233, vs. 6268-6288.
67. Want dat ic niet en hebbe gesien, soe hebbic emmer van dien seker kinnesse ende weten
(Willems 1836, 175, vs. 4657-4659; zie Hage 1989, 64). Vgl. Avonds 1989, 68-69;
Lehnart 1993, 97-98.
68. Willems 1836, 188-189, vs. 5012-5031 en p. 208-210, vs. 5581-5641 (citaat in vs.
5641). Andere vermoedelijke informanten zijn de Duitse ridder Herman van Hadamar
(zie Willems 1836, 187, vs. 4976-5011 en p. 261-262, vs. 7064-7086) en een uit
Gelre afkomstige minderbroeder (p. 238-242, vs. 6420-6529, vooral vs. 6474-6483).
186