De stem van de meester. De hertogen van - middelnederlands.be

pagina 91 tot 101
69. Zie over de relatief grote betrouwbaarheid van Heelu, Lehnart 1993, 94-99.
70. Willems 1836, 277, vs. 7516; De Ridder 1979a.
71. Willems 1836, 169, vs. 4503.
72. Van Oostrom 1982, 30 (= 1992, 56); zie echter vooral De Ridder 1979a.
73. De Ridder 1988 (citaat op 229); vgl. Van Uytven 1966; De Ridder 1979a, 90-91;
De Ridder 1979b, 178; Hofmann 1975, 307-312.
74. Zie onder andere Willems 1836, 274, vs. 7414-7421; vgl. Lehnart 1993, 149-150;
Hage 1989, 115-135.
75. Willems 1836, 40, vs. 964-965; vgl. Hage 1989, 112.
76. Willems 1836, 127-128, vs. 3377-3417.
77. Vgl. Goossens 1988b, 16-17; Hage 1989, 112-113; Goossens 1993, 42.
78. Vgl. De Ridder 1980.
79. Van Oostrom 1982, 30 (= 1992, 56).
80. De Ridder 1979d, 18 (vgl. 15).
81. Vgl. Van Oostrom 1982, 29-30 (= 1992, 55-56).
82. Hage 1989, 8-52; Avonds 1989, 66-68; Goossens 1993.
83. Willems 1836, 217, vs. 5844-5851. Zie Hage 1989, 186-187.
84. Willems 1836, 149-150, vs. 3961-3964; vgl. Lehnart 1993, 110.
85. Lulofs 1983, 70-71, vs. 41-45.
86. Lehnart 1993, 110; Van Uytven 1989, 225.
87. Willems 1836, 303-304, vs. 8317-8319. Vermoedelijk doelt Heelu op een van de
drie vertalingen van de omvangrijke Lancelot en prose. Vgl. voor de verspreiding
van de Arturstof in Brabant ook Avonds 1998 en Avonds 1999, 49-70.
88. Zoals bijvoorbeeld de Renout van Montalbaen, het Roelantslied, de Perchevael of de
Wrake van Ragisel (zie ook de vorige noot). Ook het werk van Jacob van Maerlant
(Alexanders geesten, Historie van Troyen) drong wellicht al snel door in Brabant.
noten bij hoofdstuk 5
1. Vander Linden e.a. 1906-1938, dl. 3, 2-4, vs. 11-64 (citaat in vs. 38-39). Zie over
Velthem onder andere Besamusca 1993; Hage 1989, 141-147; Hage 1994a.
2. Kruyskamp 1957, 96, vs. 1-4.
3. Van der Poel 1989, 19-20; Lieftinck 1951.
4. Zie over deze werken (en hun datering) achtereenvolgens Lievens 1958 (10-11),
De Wachter 1998b (357-366; zie bovendien De Wachter, Schlusemann, Sleiderink
& Van Craenenbroeck 2001, 13) en Wilmink, Jansen-Sieben & Gerritsen 1997
(18-19). Vgl. Van den Berg 1987, 6-13.
5. Stein 1990.
6. Zie voor beide citaten Van Oostrom 1982, 30 (= 1992, 56). Vgl. voor het literaire
hofmecenaat in Champagne (twaalfde eeuw), Bezzola 1967, dl. 2, 370-398 en 445-
454 en Benton 1961; voor Thuringen (ca. 1200) Bumke 1979, 159-168.
7. Vgl. Claassens 1993a, 114-123.
8. Zie daarvoor Mantingh 2000, 312-315 (vgl. voor de vroegere hypothese Janssens
1987a, 84; Janssens 1987c, 86; Van Oostrom 1993, 11).
9. Vander Linden e.a. 1906-1938, dl. 2, 180-185, 3 de boek, vs. 2586-2711. Vgl. Hage
1994a, 210; Hage 1994b, 199-200; Hage 1998, 145-146.
10. Vander Linden e.a. 1906-1938, dl. 2, 401-402, 4 de boek, vs. 4333-4334; vgl. dl. 1,
373-386, 2 de boek, vs. 2963-3133. Zie voor het relaas van Heelu Willems 1836, 54-
56, vs. 1368-1425. Zie tevens Sleiderink 1997.
187