Genel Yayın Sıra No - İstanbul Barosu

126 İstanbul Barosu Yayınları
nun ya kanunda çözümlenmesi ya da Yargıtay içtihatlarıyla net bir biçimde,
tereddütsüz bir biçimde çözülmesi gerekiyor.
Haksız rekabet hükümlerine göz attığımda şunu görüyoruz, kısaca
arz edeyim, acenteliği de kısaca anlattıktan sonra ara vereceğiz. Haksız
rekabet hükümleri konusunda mevcut kanunumuzda haksız rekabetin
bir tanımı yapılmıştı, yeni kanunda haksız rekabet hükümlerinin amacı
ortaya konuluyor, yine tanım sayılabilecek bir maddeye yer veriliyor. Bu
bir yenilik değil aslında, yenilik şurada, İsviçre Haksız Rekabet Kanunu
örnek alınmak suretiyle haksız rekabet örneği oluşturan hususlar yeni
kanunda çok detaylı bir biçimde genişletilmiş. Tekrar ediyorum, haksız
rekabet örneklerinde büyük bir genişleme yapılmış yeni kanunda.
Herhalde şöyle düşünülmüş, haksız rekabet çok önemli, uygulamada
tereddüt olmasın, hatta biraz kazuistik kanun yapma yöntemini çağrıştırır
biçimde haksız rekabet oluşturabilecek bütün örnekleri sanki oraya
koyma çabasıyla gereğinden fazla detaylı bir hükme yer verilmiş. Bir
başka yenilik haksız rekabet hükümlerinde mevcut kanunda da haksız
rekabet fiili nedeniyle zarar gören müşterilerin bir kısım haksız rekabet
davaları açmasına 58. madde izin veriyor, ama müşterinin zarar görmesi
şartıyla veriyor. Yeni kanunun 56. Maddesinin 2. fıkrası müşterinin zarar
görmesi yanında zarar görme tehlikesini de bir kısım haksız rekabet
davaları bakımından yeterli kabul ediyor. Fakat araç ve malların imhasını
isteme yetkisi müşterilere tanınmamış, haksız rekabet mağdurlarına
tanınmış. Yani rakip işletmelere ya da tacirlere tanınmış bir yetki. Ayrıca
yeni kanunumuzun 58. maddesinde basın, yayın, iletişim ve bilişim kuruluşlarının
sorumluluğu da mevcut kanuna oranla oldukça genişletilmiş.
Acentelik hükümlerine baktığımda şu değişiklikler yapıldığı söylenebilir.
Bir acentenin taciri mahkemede temsil etme yetkisi mevcut kanunda
da var, ama yeni kanun şöyle bir tereddüdü gidermek açık hüküm
koymuş. Bir acente taciri mahkemede temsil ettiğinde tacir aleyhine alınan
hüküm acenteye karşı icra edilemez. Biliyorsunuz bu konu bizim
uygulamamızda ve doktrinimizde geçmişte ciddi problem oluşturmuştu.
Başlangıçta Yargıtay kararları da hatalı çıkmıştı. Tacire karşı alınan karar
sanki acenteye karşı da infaz edilebilirmiş gibi birtakım yollara gidilmeye
çalışılmıştı. Sonra hatırladığım kadarıyla rahmetli Tahir Çağ Hocamızın
uyarısıyla bu hatalı uygulamadan dönüldü, şimdi açık hüküm
konuldu. Tacir aleyhine alınan hüküm acente o davada taciri temsil etse
bile ancak tacire karşı uygulanabilir, acenteye karşı uygulanamaz diye.