Genel Yayın Sıra No - İstanbul Barosu

Staj Eğitim Merkezi Cumartesi Forumları 4
301
hareket etmesini doğru bulmuyorum ve bundan yana da değilim. Onu
söyleyeyim, ben orada biraz farklı düşünüyorum. Bu mahkemenin bu
kararında bir kişinin ölümüne yol açtığı şeklindeki değerlendirmeyi de
abartılı buluyorum. Ancak Fikret Beyin şu şeyine katılıyorum, hâkim
o kararı yazarken teknik hukuktan ayrılmaksızın gerekçelerinde onun
dışına çıkacak, o kimseyi hedef gösterecek ya da toplumda bir kesimin
diğerine karşı nefret duygusu yaratabilecek bir iklim yaratmaktan da
kaçınmalıdır. Bakın, bu başka bir şeydir. Yani o anlamda ben bunun
bu şekilde değerlendirilmesi gerektiği, yani bu çok geniş, Fikret Beyin
söylediği bende bizim illiyet bağı bakımından şart teorisini çağrıştırdı.
Burada esas şey bence de bütün bu şeylerin bilinilmesine, öğrenilmesine
rağmen gerekli önlemleri almayan kamu makamlarıdır, polistir, jandarmadır,
vesaire, ama tekrar ediyorum. Kararda teknik hukukun dışına
çıkarak gereksiz birtakım ifadeler, söylemleri de koymaması gerekiyor
bir hâkimin. Tabii bu çok kolay bir şey de değil, ama yapılabilir bir şey.
Arkadaşımızın diğer sorusundaysa orada yanlış anlama olmasın, ben
şunu da hiç söylemedim. Yani kişilik hakları başladığı anda basın ve
ifade özgürlüğü biter demedim, o ayrıntılara da girmedim. Orada bizim
Yargıtay’ın çok doğru bir uygulaması var. Biz hep AİHM diyoruz da bizim
Yargıtay’ın da gayet güzel uygulama ve görüşleri var. Bakın, Yargıtay ne
diyor Bazı kişilerin özel hayatları ve kişilik hakları diğerlerine göre daha
dardır. Siyasetçilerin, futbolcuların, sanatçıların, kısaca diyor -onu da
bilinçli mi yazıyorlar bilmiyorum, şok oluyorum ben- topluma malolmuş
yazması gerekirken ayrı yazıyor, topluma mal olmuş biçiminde maalesef
o okunuyor. Şimdi topluma malolmuş kişiler bakımından bu çok
daha dardır. Hatta diyor ki, kişilik hakları belli oranda rencide olsa da,
zedelense de gene de kamu yararı burada üstündür diyor. Ona da bir
tane sınır getiriyor, işte her şeye bir sınır gerekiyor maalesef, ona da şu
sınırı getiriyor, o da doğru. Yeter ki bu sert eleştiri bakımından eleştirinin
gerektirdiği düşünsel bağı aşan, lüzumsuz yere tahkir edici ifadeler
kullanılmamış olsun diyor. Yani dolayısıyla demek ki otomatik olarak bir
kimsenin kişilik haklarının başladığı yerde ifade ve basın özgürlüğü derhal
bitmiyor. O özellikle belli kişiler bakımından biraz daha böyle içeri
doğru bir çıkma yapabiliyor, onda da bir yanlış anlama olmasın.
Av. Sinan NAİPOĞLU- Ben de çok teknik anlamda bir şey söylemek
istiyorum. Bu anlattığınız konuda ifade özgürlüğüyle yaşam hakkı ayrı
ayrı insan hakları. Yaşam hakkı 2. maddede, Fikret Beyin bahsettiği
konu yaşam hakkı konusunda sizin belirttiğiniz devletin pozitif ve negatif
yükümlülükleri var. Yani negatif yükümlülüğü sen yaşam hakkını ih-