Genel Yayın Sıra No - İstanbul Barosu

Staj Eğitim Merkezi Cumartesi Forumları 4
153
benim bu sistemin bizim pratikte nasıl işleyeceği konusunda şöyle bir
endişem var, onu izin verirseniz sizlerle paylaşayım. Bizde ilk dava bile
zaten beş yılda karara bağlanıyor. Sonra rücu davası, üç beş yıl da o
sürüyor. Siz şimdi iki davayı beraber karara bağlayacağız dediğinizde bu
dava toplam sekiz yılda değil, belki 10, 12 yılda ancak karara bağlanır.
Kusur dereceleri, kusur oranları, kimin kime ne kadar rücu edebileceği,
vesaire, biraz karışıklık yaratabilir gibi burada bir endişem var.
Şimdi kusur karinesi konusunda mevcut kanun düzenlemesi yeni
kanunda da muhafaza edilmiş, yönetim kurulu üyeleri kendi kusursuzluğunu
kanıtlamadıkça sorumlu, ama mevcut kanun denetçilerin sorumluluğu
bakımından da yönetim kurulu üyelerinin sorumluluğuna
yollama yaptığı için mevcut sistemde denetçinin de kendi kusursuzluğunu
kanıtlaması gerekiyordu. Aksi takdirde kusurlu olduğu varsayılıyordu.
Oysa yeni kanun bence anlaşılmaz bir biçimde muhasebecilere
müjdelemek lazım belki, çünkü duyunca çok seviniyorlar, denetçilerin
sorumluğuyla yönetim kurulu üyelerinin sorumluluğu arasında bir fark
yaratmış. Diyor ki, denetçilerin sorumluluğunda denetçilerin sorumlu
olduğunu iddia eden kişi onların kusurlu olduğunu kanıtlamakla yükümlüdür.
Yani ispat yükü denetçilerde değil, davacıdadır. Oysa yönetim
kurulu üyelerinde tam tersi, kusurlu olduğunu varsayıyor, kendi
kusursuzluğunu savunan bir yönetim kurulu üyesi varsa ya da daha az
kusurlu olduğunu savunan birisi varsa ispat yükünü ona yüklüyor. Niye
böyle bir ayrım yapıldı, ilginç.
Limitet şirketlere geçemeyeceğim, zamanımız nedeniyle, en son üzerinde
durmak istediğim konu şu teknoloji, elektronik işlemler, bilgi toplumu
hizmetleri başlığı altında düzenlenen hükümler. 1524. maddesinde
yeni kanunun her sermaye şirketine bir internet sitesi açma ve bazı
işlemleri bu sitede yayınlama zorunluluğu getirilmiş. Tabii ilk bakışta
hoşumuza gidiyor, ne güzel, şirketin ortağı olan, şirketin ilgilisi, alacaklısı
olan biri istediği her bilgiye, belgeye sermaye şirketiyle ilgili olarak o
siteden ulaşabilir gibi, ama şimdi siz bunu tüm sermaye şirketlerine getiriyorsunuz.
Yani Anadolu’da aile şirketleri var, küçük anonim şirketler
var, küçük limitet şirketler var, onların web sitesi olsa ne olur, olmasa
ne olur, teknolojiden bihaber vatandaşlarımız var, hayatında internet
kullanmamış, kullanamayacak insanlarımız var, hani onlara teknoloji
düşmanı diyoruz. Şimdi o insanlar için niye böyle bir zorunluluk getirildi,
bir de tabii küçük şirketlerde web sitesi kurmak ve o siteyi aktif halde
bulundurabilmek için bilgisayar şirketlerine ödenecek paraların oluşturacağı
bir külfeti de hesaba katmak lazım, acaba doğru mu Benim