Genel Yayın Sıra No - İstanbul Barosu

Staj Eğitim Merkezi Cumartesi Forumları 4
239
mından da bu bir gerekliliktir. 166. maddenin 3. Fıkrası özellikle ilamlı
takipler bakımından önem arz ediyor.
Avukatın ücret alacağı takas edilemez, müvekkilin borcundan mahsup
edilemez. Bu en çok kısmi kabul, kısmi ret davalarında görüyoruz.
1 000 lira ücretin davalıdan alınıp davacıya verilmesi gibi, yani iki tarafa
da 1 000’er lira ücret veriyor mahkeme. Bu 1 000 lira ücret takibe konuluyor,
öbürü hemen takas definde diyor ki: “Ben takas mahsup ettim,
alacağım benim de vardı” Hayır, bu yapılamaz. Nedeni de yine çok basit,
çünkü bu ücretler 164. maddenin son fıkrasına göre kural olarak avukata
aittir taraflar arasında aksine sözleşme yoksa, iki taraf da birbirine
ödeyecek ki, avukat buradan bu ücret alacağını alabilsin. Yani bu ücret
takas konusu, mahsup konusu yapılabilecek bir ücret değildir. Ücret
alacağı bu anlamda takasa konu yapılamaz. Ücret alacağı devre de konu
yapılamaz. Yani avukat müvekkilden olan ücret alacağını bir üçüncü
kişiye alacağın temliki yoluyla devredemez. Şunun için devredemez, bu
konu tartışmalı, kısaca değineyim. Bir alacağın temlikinin mümkün olmaması
iki halde mümkündür: Ya temliki kanun yasaklamıştır ya da
işin niteliği gereği temlik edilemez. Avukatlık ücret alacağının temlikini
yasaklayan bir kanun hükmü yoktur. Bu bakımdan bir sorun yok,
ama işin niteliği gereği temlik yasaktır. Çünkü avukat müvekkilinden
olan ücret alacağını üçüncü kişiye devrettiğinde müvekkiliyle arasındaki
ilişkiyi de ona anlatmak, buna dair belgeleri vermek zorundadır ki, bu
avukatın meslek sırrına aykırılık teşkil eder. Müvekkilinin ne davasını
gördüğünü, nasıl baktığını, o temlik ettiği ücret alacağı ödenmezse, o
temlik alan müvekkile karşı dava açtığında bu alacağın kaynağı olan
davaya ilişkin belgelere ihtiyaç duyacaktır. Avukatın müvekkiline ilişkin
belgeleri üçüncü bir kişiyle paylaşması kabul edilemez.
Son birkaç dakikada mademki bir ceza hâkimiyim, cezayla da ilgili
birkaç şey söylemek isterim ve bir-iki konuda duyarlılığınızı rica etmek
istiyorum. Değerli meslektaşlarım, beraat eden sanık yararına vekâlet
ücreti verilmesi konusunda ben çok uğraş ve emek sarf etmiş bir meslektaşınızım.
1996 yılından beri bu konuda yazıyorum, çiziyorum, hâkim
olarak birkaç da karar verdim, Yargıtay’dan geçmedi, çünkü buna bir
dayanak yoktu. İçtihat yoluyla halledebilir miyiz diye düşündük, olmadı
ve en nihayetinde Barolar Birliğine yaptığımız taciz ve tarizlerin de sonucunda
2006 yılında avukatlık asgari ücret tarifesinin 13. maddesine
5. fıkra eklenerek, kendisini vekille temsil ettiren sanık beraat ettiğinde
yararına vekâlet ücretine hükmedilmesine karar verildi. Buna karşılık
bakanlık Danıştay nezdinde bir dava açtı ve bu konuda karar veren yerel