Zeszyt naukowy - całość - Wydział ZarzÄ dzania i Ekonomiki Usług

158 Dawid Milewski, Aleksander PanasiukSpecyfikę turystyki morskiej wyznaczają zarówno pozytywne, jak i negatywnejej cechy. Do walorów można zaliczyć następujące cechy 22 :1. Statek służy zarówno jako środek transportu, jak i pływający hotel; możezatem sam w sobie stanowić atrakcję turystyczną.2. W żegludze morskiej główną atrakcją, w przeciwieństwie do innych formturystyki, może być sam fakt podróżowania. Żegluga wycieczkowa służyprzede wszystkim wypoczynkowi, rekreacji i rozrywce.3. Turystyka morska cechuje się szczególnymi funkcjami krajoznawczymi,rekreacyjnymi i leczniczymi.4. Bogaty wybór form i warunków podróżowania, tras rejsów, okresu trwaniawycieczek, zachęcająca struktura cen mogą zaspokoić szeroki zakres preferencjiturystów.5. Specyfika statku wycieczkowego pozwala na korzystanie z różnorodnychusług turystycznych w jednym miejscu; nie ma konieczności organizacji naprzykład transferów.6. Fakt, iż wycieczkowce często pływają nocą pozwala na realizację bogatszegoprogramu wycieczki, w porównaniu z podróżą lądem.7. Turystyka morska daje możliwość zwiedzania miejsc, w których nie ma rozwiniętejinfrastruktury turystycznej, na przykład w krajach Trzeciego Świata,na Antarktydzie czy Alasce.8. Z rozwojem turystyki morskiej wiąże się również wiele ekonomicznych skutków,przede wszystkim rozwój gospodarczy całych obszarów, na którychzlokalizowane są porty morskie, rozwój infrastruktury i usług portowo-żeglugowychoraz turystycznych.Wśród cech utrudniających rozwój turystyki morskiej można wskazaćprzede wszystkim:1. Stosunkowo wysokie ceny pobierane za podróże morskie.2. Dominację ofert ukierunkowanych na preferencje turystów amerykańskich.3. Usytuowanie najbardziej atrakcyjnych rejonów uprawiania turystyki wycieczkowejz dala od Europy Północnej.4. Silne uzależnienie popytu na przewozy morskie od wahań kursów walutowych,a zwłaszcza kursu dolara.Na transport morski ogółem przypadało na przełomie wieków jedynieokoło 8,0% ogólnego ruchu turystycznego i był to udział zdecydowanie niższy22J. Miotke-Dzięgiel, op.cit., s. 20–24.