Zeszyt naukowy - całość - Wydział ZarzÄ dzania i Ekonomiki Usług

226 Ryszard Rolbieckisię natomiast względny udział tych dróg w województwach pomorskim, śląskim,zachodniopomorskim, świętokrzyskim i lubuskim, a w przekroju terytorialnymNTS-1– w regionie południowym.WnioskiW toku przeprowadzonych badań wykazano, że na poziomie regionalnymNTS-2 relatywnie największymi zaległościami infrastrukturalnymi w zakresiesieci dróg publicznych o nawierzchni twardej charakteryzują się województwa:podlaskie, warmińsko-mazurskie, podlaskie, lubuskie oraz lubelskie. Z wyjątkiemwojewództwa lubuskiego są to regiony umownie określane jako „PolskaWschodnia”. Potwierdzeniem słabo rozwiniętej infrastruktury transportu drogowegona tym obszarze są także wyniki badań na poziomie regionalnym NTS-1.Do regionów o względnie dużym potencjale infrastrukturalnym w dziedziniedróg publicznych o nawierzchni twardej należą:– na poziomie regionalnym NTS-2 województwa: śląskie, dolnośląskie, małopolskie,opolskie;– na poziomie regionalnym NTS-1 regiony: południowy oraz południowo--zachodni.Z kolei z punktu widzenia poszczególnych kategorii dróg publicznycho nawierzchni twardej, największa nierównomierność przestrzenna w rozwojusieci dotyczy autostrad oraz dróg ekspresowych.LiteraturaFajferek A., Region ekonomiczny i metody analizy regionalnej, PWE, Warszawa 1966.Informacja o sytuacji społeczno-gospodarczej województw 2005, GUS, Warszawa 2005,nr 4.Kopczewska K., Ekonometria i statystyka przestrzenna z wykorzystaniem programuR.CRAN, Wydawnictwo CeDeWu Sp. z o.o., Warszawa 2006.Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym, GUS, Warszawa 2006 (www.stat.gov.pl).Przestrzenne aspekty zmiany struktury gospodarki w Polsce, red. I. Fierli, WydawnictwaSGH, Warszawa 1992.