1 TÜRKİYE PROFESYONEL LİGLERİNDE GÖREV ... - Spor Bilim

Komata, erkek ve kız çocuklarının 6 ay ara ile yapılan boy ve beden ağırlığı
ölçümlerinde kızlarda ve erkeklerde zamana bağlı olarak bir artış görüldüğünü belirtmektedir
(Komata R. 2002). Malina ve Bouchard, Chatterjee ve arkadaşları antropometrik özelliklerin
yaşla birlikte hem kızlarda hemde erkeklerde anlamlı düzeyde artış gösterdiğini
belirtmektedirler (Malina R.M., Bouchard C. 1991, Chatterjee S. Mandal A., Das N. 1993).
4-18 yaş arasında 525 çocuğa uygulanan testler sonucunda obezitenin fiziksel
uygunluğun azalmasında büyük pay sahibi olduğu ortaya konulmaktadır. Fiziksel uygunluk
seviyesinin düşüklüğü devam ettiği sürece yetişkinlik döneminde kardiovasküler problemlerin
ortaya çıkabileceğini vurgulayarak, çocukların fiziksel uygunluk çalışmalarına
yönlendirilmeleri gerektiğini belirtilmektedir (Chatrath R. and etc. 2002).
Chai ve ark., 5-17 yaş arası 1631 çocuk üzerinde yaptıkları çalışmada düzenli beden
eğitimi dersine giren çocuklarda şişman sınıfına girme oranı %18.13 iken, düzenli beden
eğitimi dersine girmeyen çocukların %26.5 olarak bulmuşlardır (Chai D. and etc. 2002).
Butterfeld ve arkadaşlarının 6 yaş grubu çocuklarda yaptığı bir araştırmada, yaş, cinsiyet
ve body mass index’in hareket becerilerinden (lokomotor; koşma, galop, zıplama, atlama,
sıçrama, sekme ve kayarak gitme ve Fitness hareketlerinden; sıkma kuvveti, adım testi, oturuzan
ve zamanlanmış oturup kalkma gibi) sıkma kuvvetinin artışı ve zamanlanmış otur-kalkın
süresinde azalma olmasında, etkili olduğu belirtilmektedir (Butterfeld S.A and etc. 2002).
Birrer R.B. ve ark. tarafından yapılan bir araştırmada düzenli yapılan fiziksel uygunluk
programlarının motor becerilerin gelişimde olumlu etken olduğu tespit edilmiştir. Motor
beceri gelişimi ve fizyolojik parametreler, yoğun olmayan antrenmanlar, düzgün beslenme
modelleri, güvenli bir çevre ve koruyucu donanım ile maksimize edilebilir (Birrer R.B.,
Levine R., 1987).
51 kindergarden çocuk üzerinde yapılan bir araştırmada, vücut kompozisyonları,
bilateral koordinasyon ve motor performans özellikleri ile vücut ağırlığı ve yağ oranı
arasındaki ilişkiye bakılmış, vücut ağırlığı ve yağındaki artışın motor performansı olumsuz
etkilediği ortaya konulmuştur. (Reeves L. and etc. 1999).
Beden Kitle İndeksi yönünden bir yıllık süre içerisinde çocukların zamana bağlı olarak
olağan bir gelişim sergiledikleri görülmektedir. Çalışma bulgularımız uygulanan okul öncesi
programın çocukların fiziksel ve antropometrik gelişimlerine tek başına yeterli olmadığını ve
fiziksel-antropometrik gelişimlerini destekleyici programların uygulanması gerektiğini
düşündürmektedir. Literatür taramasında ulaşılan bilgiler bulgularımızı destekler niteliktedir.
KAYNAKLAR
1. Adrian J. M., Cooper J. M.: Biomechanics of Human Movement. Ed: Spoolman S., s.93-
100,189-191, 2.press, USA,1995.
2. Astrand P O., Kaare M D.: Textbook Of Work Physiology Physiological Bases Of
Exercise. McGraw-Hill Company, Newyork, s.106-107,297, 1986
3. Birrer R.B., Levine R.: Performance Parameters in Children and Adolescent Athletes,
Sports Med. May-Jun; 4(3):211-27, 1987
4. Butterfeld S.A., Lehnhard R.A., Coladarci T.: Age, Sex and Body Mass İndex in
Performance of Selected Locomotor and Fitness Tasks by Children in Grades K-2.
Percepts Mot.Skills, Feb; 94(1): 80-6, 2002.
5. Chai D., Kaluhiokalani N., Ho K.: Childhood Obesity and the Physical Education
Curriculum. The 44th Ichper SD Word Congress, p68-72. Taipei. Taiwan, June 26-29,
2002.
6. Chatrath R., Shenoy R., Serrato M., Thoele D.G.: Physical Fitness of Urban American
Children Pediatr. Cardiol. Nov-Dec; 23(6): 608-12, 2002.
5