1 TÜRKİYE PROFESYONEL LİGLERİNDE GÖREV ... - Spor Bilim

TARTIŞMA
Şişmanlık, gerek oluşum nedenleri, gerekse oluşturduğu komplikasyonlar ve zemin
hazırladığı hastalıklar nedeniyle önemli bir sağlık sorunudur ve şişmanlığın saptanmasına
yönelik bir çok çalışma yapılmaktadır (12) Yapılan bir çalışmada, şişman olanların oranı
(BKI>30) düşük, orta ve yüksek sosyo-ekonomik düzeylere göre erkeklerde sırasıyla % 1.9,
%2, %3.5 ve kadınlarda %17.6, %13.8 ve %6.2 bulunmuştur (13). Bizim çalışmamızda bu
oranlar erkeklerde sırasıyla %9.5, %6.4, %8.7 iken, kadınlarda %33.5, %16.5 ve % 14.6
bulunmuş, şişmanlık görülme sıklığındaki artış dikkati çekmiştir. Türkiye 1998 Nüfus ve
Sağlık Araştırması verilerine göre 15-49 yaşları arasındaki kadınlarda obezite prevelansı
(BKI>30) %21.8 bulunmuştur (14) ve bu çalışma sonuçları ile benzerlik (%21.4)
göstermektedir. 15 Avrupa Ülkesinde yapılan bir çalışmada, Avrupa ülkeleri içerisinde
şişman olan (BKI>30) bireylerin ortalaması % 10 iken, % 7 ile Fransa, İtalya ve İsveç en
düşük, % 12 ile İngiltere en yüksek ortalamalara sahiptir (9). Yetişkinlerde bel / kalça
oranının yüksek olması ile çeşitli hastalıkların ilişkisi epidemiyolojik araştırmalarla
gösterilmiştir (5). Bu çalışmada da bel kalça oranının erkeklerde 1’in, kadınlarda 0.8’in
üzerinde bulunanların oranı sırasıyla % 6.4 ve % 48.4’dür. Kişiler vücut ağırlıklarını
değerlendirme konusunda her zaman doğru algıya sahip olmayabilir. Vücut ağırlığı algılama
durumunun da incelendiği bu çalışmada, bireylerin figürlere bakarak kendi belirttikleri vücut
görünümleri ile sahip oldukları BKI değerlerinin karşılaştırılmaları sonucunda , erkeklerin %
50.9’unun, kadınların ise % 25.6’inin kendilerini olduğundan zayıf gördükleri saptanmış,
kadınların yaşa bağlı olarak vücut ağırlığı algılamalarında farklılıklar olduğu belirlenmiştir.
Ayrıca kadınların (%11.5), erkeklerden (%7.8) daha fazla oranda kendilerini kilolu gördükleri
de dikkati çekmiştir. Bireylerin sahip oldukları BKI değerleri ile olmak istedikleri vücut
görünümleri (figürler kullanılarak) karşılaştırıldığında ise erkeklerin %72.3’ünün, kadınların
% 65.7’sinin daha zayıf olmak istedikleri, erkeklerin % 6.2’sinin, kadınların ise % 4.0’ünün
daha kilolu olmak istedikleri de belirlenmiştir. Sonuç olarak; obezitenin önlenmesine yönelik
olarak, kişiler bulundukları ağırlığın risk oluşturup oluşturmadığı konusunda gerçekçi bir
yaklaşıma sahip olmalıdır ve obezitenin önlenmesi amacıyla kilo kontrol stratejileri
geliştirilmelidir.
KAYNAKLAR
1. Pekcan G. Şişmanlık Tanısında Antropometrik Ölçümler ve Yorumu, 1. Ulusal Obezite
Kongresi, Diyetisyenler Sempozyumu Sunuları, 8-10 Nisan, İstanbul, 2001.
2. Besler T. Normal ve Obez Bireylerde Adipozit Metabolizması ve Fonksiyonları. 1.
Ulusal Obezite Kongresi, Diyetisyenler Sempozyumu Sunuları, 8-10 Nisan, İstanbul,
2001.
3. Baysal A. Beden Ağırlığının Denetimi. Diyet El Kitabı, Hatipoğlu Basım ve Yayım San.
Tic. Ltd. Şti. 3. Baskı, Ankara, 1999.
4. Bray GA. What is the ideal body weight. J. Nutr. Biochem. 9: 489-492, 1998.
5. Pekcan G. Şişmanlık ve saptama yöntemleri. Şişmanlık, çeşitli hastalıklarla etkileşimi
ve diyet tedavisinde bilimsel uygulamalar. Türkiye Diyetisyenler Derneği Yayını: 4.
Hizmet içi eğitim semineri, Ankara, 4-5 Haziran 1992.
6. Azizi F., Esmaillzadeh A., Mirmiran P., Ainy E. Is there an independent association
between waist-to-hip ratio and cardiovascular risk factors in overweight and obese
women? International Journal of Cardiology, 2004.
7. Wardle J., Waller J., Fox E. Age of onset and body dissatisfaction in obesity. Addictive
Behaviors 27 , 561-573, 2002.
8. Schwartz MB., Brownell KD. Obesity and body image. Body Image 1, 43-56, 2004.