1 TÜRKİYE PROFESYONEL LİGLERİNDE GÖREV ... - Spor Bilim

Welsman ve Armstrong (Welsman J., Armstrong N. 1998), 5-7 yaş grubu ingiliz çocukları
üzerinde yaptıkları çalışmada erkek çocukların bütün fiziksel aktivite ölçümlerinde kızlardan daha
yüksek olduğunu bulmuşlardır.
Chai ve ark., 5-17 yaş arası 1631 çocuk üzerinde yaptıkları çalışmada düzenli beden eğitimi
dersine giren çocuklarda şişman sınıfına girme oranı %18.13 iken, düzenli beden eğitimi dersine
girmeyen çocukların %26.5 olarak bulmuşlardır (Chai D. And etc. 2002).
Yapılan bir başka çalışmada ise spor yapan bayanların fiziksel gelişim paremetreleri
yapmayanlara oranla daha iyi düzeyde bulunmuştur (Özbar N.,Şahin İ., Akan İ. 2004).
6 yaş grubu çocuklarda yapılan araştırmada, yaş, cinsiyet ve body mass index’in hareket
becerilerinden (lokomotor; koşma, galop, zıplama, atlama, sıçrama, sekme ve kayarak gitme ve
Fitness hareketlerinden; sıkma kuvveti, adım testi, otur-uzan ve zamanlanmış oturup kalkma gibi)
sıkma kuvvetinin artışı ve zamanlanmış otur-kalkın süresinde azalma olmasında, etkili olduğu
belirtilmektedir (Butterfeld S.A and etc. 2002).
Hollmann tarafından, çocukluk ve adolesan dönemlerinde düzenli yapılan fiziksel aktivitelerin
fiziksel uygunluk ve motor becerilerin gelişmesinde etkili olduğu belirtilmektedir (Hollmann W.
1991).
Yukarıda belirtilen araştırmacıların bulduğu sonuçlar, çalışmamızın bulgularıyla paralellik
göstermektedir.
KAYNAKLAR
1. Adrian J. M., Cooper J. M.: Biomechanics of Human Movement. Ed: Spoolman S., s.93-100,189-
191, 2.press, USA,1995.
2. Birrer R.B., Levine R.: Performance Parameters in Children and Adolescent Athletes, Sports Med.
May-Jun; 4(3):211-27, 1987
3. Bouchard C., Shepard RJ., Stephens T. ( Eds).: Physical Activity, Fitness and Health İnternational
Proceeding and Consensus statement. Human Kinetics, Champaing, II, 1994.
4. Butterfeld S.A., Lehnhard R.A., Coladarci T.: Age, Sex and Body Mass İndex in Performance of
Selected Locomotor and Fitness Tasks by Children in Grades K-2. Percepts Mot.Skills, Feb; 94(1):
80-6, 2002.
5. Caspersen CJ., Powell KE., Christenson GM..: Physical activity, exercise, and physical fitness:
definitions and distinctions for health-related research. Public Health Rep1985;100(2):126-31
6. Chai D., Kaluhiokalani N., Ho K.: Childhood Obesity and the Physical Education Curriculum. The
44th Ichper SD Word Congress, p68-72. Taipei. Taiwan, June 26-29, 2002.
7. Chatrath R., Shenoy R., Serrato M., Thoele D.G.: Physical Fitness of Urban American Children
Pediatr. Cardiol. Nov-Dec; 23(6): 608-12, 2002.
8. Chatterjee S. Mandal A., Das N.: Physical and Motor Fitness Level of İndian Schhool-Going Boys.
The Journal of Sports Medicine and Physical Fitness, 33:268-277, 1993.
9. Chatrath R. And etc.: Physical Fitness of Urban American Children, Pediatric Cardiol. Nov-Dec;
23(6):608-12, 2002).
10. Çamlıyer H., Çamlıyer H.: Eğitim Bütünlüğü İçinde Çocuk Hareket Eğitimi ve Oyun. s.21,71-
72,140-148, 1.Baskı, Can Ofset, İzmir, 1997.
11. Hazar M.: Beden Eğitimi ve Sporda Oyunla Eğitim. s.13, Tutibay Yayınları, 2. Baskı, 1997.
12. Hollmann W.: Development of Physical Performance and Endurance in Childhood and Adolescence,
Monatsschr Kinderhilkd, Nov;139(11):742-8, 1991.
13. http://www.dsö.com
14. İnan M.: 3-9 yaş Çocukları için Uygulamalı Hareket Eğitimi. s.46, Özal Matbaacılık, İstanbul, 1998.
15. Kahl H. Emmel J.: The motor Aktivity Study Segment as Pilot Study of The Child and Adolescent
Health Survey, Gesundheitswesen 64 Suppl 1:S114-8, December 2002.
16. Karaca A.: Fiziksel Aktivite Değerlendirme Anketi Güvenilirlik ve Geçerlilik Çalışması. H.Ü. Sağlık
Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 1996.
17. Kayapınar F.: 6-7 Yaş Grubu Çocuklarda Hareket Eğitiminin Çift El-Göz Koordinasyonu ve
Reaksiyon Sürelerine Etkisi, VII. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi 27-29 Ekim, Antalya 2002.
18. Komata R.: Grip Strength of Elementary Scholl Children, The 44th Ichper S.D. World Congress, p
414-421, Taipei, Taiwan, June 26-29, 2002.