1 TÜRKİYE PROFESYONEL LİGLERİNDE GÖREV ... - Spor Bilim

Kız öğrencilerin katıldığı etkinliklerde bölgesel farklılıklar olduğu tespit edilmiştir.
Akdeniz ve Ege Üniversitesi kız öğrencilerinin voleybol, tenis ve yüzme etkinliklerine
katılırken, Atatürk ve Dicle Üniversitesi kız öğrencilerinin doğa yürüyüşüne katıldıkları
görülmektedir. İstanbul Üniversitesi kız öğrencileri ise, voleybol ve tiyatro etkinliklerini
tercih ettikleri şeklindedir.
Bu çalışmada araştırmaya dahil edilen üniversite öğrencilerinin daha çok pasif
etkinliklere katıldığını göstermektedir. Bu sonuç dikkate alınarak öğrencileri daha aktif
etkinliklere yöneltecek programlar hazırlanması üniversite yönetimlerine önerilebilir. Ayrıca
buna benzer bir araştırmanın farklı ülkelerdeki çeşitli üniversiteleri de kapsayacak şekilde
genişletilerek, daha ayrıntılı karşılaştırma olanağı yaratılmasının yararlı olacağı
düşünülmektedir
KAYNAKLAR
BALCI, V. (2003). Ankara’daki Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Etkinliklerine
Katılımlarının Araştırılması, Milli Eğitim, Kültür ve Sanat Dergisi, Bahar, 158, 161-173.
DİKİCİ, K. (1994).Adana İli Lise Öğrencilerinin Boş Zamanlarını Değerlendirme
Alışkanlıkları, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü,
Adana.s.27-30.
GOTTMAN, J and GLIKSON, A. (1987). Alıntı. Sevgi Sezgin. Türk Toplumunun
Rekreasyon Alışkanlıkları. İstanbul Örneği, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Doktora Tezi, İstanbul,s.2,3.
HAROLD, M.D., BRIGHTBILL, C. K. (1950).State Recreation Organization and
Administration. State Goverment and Recreation, Recreation-A Goverment
Responsibility.Newyork.s.4,6.
KARAKÜÇÜK, S. (1993). Boş Zamanları Değerlendirme ve Sporun Topluma
Yaygınlaştırılması. Spor Yorum Dergisi, Şubat, Ankara.s.22,23.
KARAKÜÇÜK, S. (1995). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme Kavram, Kapsam ve
Bir Araştırma, Gazi Üniversitesi, Beden Eğitimi Spor Yüksek Okulu, Ankara,s.12-103, 177-
190,273-303.
KARAKÜÇÜK, S.(1997). Rekreasyon, Boş Zamanları Değerlendirme, Kavram, Kapsam ve
Araştırma. 2.Baskı, Ankara.s.1-117.
KILBAŞ, Ş (2001). Rekreasyon. Anaca Yayınları. 1.Baskı. Aralık, Adana. S. 20, 49,
70,71,149.
KRAUS, R.G. (1985). Recreation Program Planning Today, Scott, Foresman and Company,
s.32, London.
KORAL, D. (1993). Avrupa Topluluğu Ülkelerinde Spor ve Rekreasyonun Organizasyonu ve
Bunun Türkiye’de Uygulaması Üzerine Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri
Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Ankara.s.105.
MEANS, L.E. (1973). Intramural. Their Organization and Administration, Prentice Hall, Inc,
Englewood Cliffs, N.J, USA. s.19.
ÖZDAĞ, S. (1996). Yerel Yönetimlerde (Belediyelerde) Rekreatif Etkinliklerin Yeri ve
Önemi Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.s.131.