SPIS RZECZY

zapadają w oparciu o większość 2/3 głosów, lecz przewaga tak określona, o ilenawet ułatwia skuteczność decydowania, nie unika nacisku, jaki większość wywierana mniejszości”. Dla Amerio jest to równoznaczne z przyjęciem przez Kościółsofizmatów tego świata za normatywne dla siebie. Był więc zdecydowanie przeciwnyzasadzie aprobaty przez Konferencje Episkopatów decyzji i norm papieskich.Demokratyzm i kult posiedzeń osłabiają autorytet w Kościele. Każdy kapłan,proboszcz, biskup czy przełożony zakonny zostaje osłabiony w swym autorytecieprzez setki rad, synodów, zebrań, posiedzeń, zgromadzeń, głosowań i dyskusji. Sampamiętam pewnego proboszcza z Kopenhagi, który w sprawie decyzji o wynajęciusalki parafialnej, czy oczyszczeniu placu zieleni wokół świątyni, musiał za każdymrazem zwoływać radę parafialną, w ramach której przysługiwał mu tylko jeden głos.Odważny autor Iota unum zaangażował całyswój wysiłek na rzecz tych, którzy w dzisiejszejrzeczywistości rozmytej i pokiereszowanejwiary muszą przechodzić próby podobne dotych, jakie przeżywali Maryja i św. Jan u stópUkrzyżowanego, starający się w zeszpeconymobliczu Skazańca rozpoznać Twarz Boga –Człowieka.Decydowała bezwzględna arytmetyka głosów oraz siła przekonywania mówców. Zaszczyt przesady w demokratyzowaniu Kościoła uważam zaś pewien synod diecezjisztokholmskiej, podczas którego jej ordynariusz musiał czekać w kolejce na zabraniegłosu. Wpisał się bowiem biedak na listę mówców w nieodpowiednim porządku.Nie muszę chyba dodawać, że uwagi wygłaszane przez biskupa podlegały takiejsamej krytyce i polemice ze strony reprezentatywnego gremium jak każdego innego.Wolność, równość, braterstwo.Obiekcja Amerio dotyczy tego, że demokratyzm upołowicznia inteligencjęi walor moralny osób, które zostały w Kościele powołane do tego, by przewodzićBożej owczarni. Spróbujmy sobie przez chwilę wyobrazić, jak może funkcjonowaćrodzina, w której decyzje ojca czy matki podlegają regułom przyjęcia lub odrzuceniaw głosowaniu wszystkich jej członków, albo toną w jazgocie niekończących siędebat i protestów. Jeśli władza spoczywa na ludzie – co zakłada demokracja –decyzje podejmowane przez ustanowionych pasterzy będą o tyle uznane za słuszne,o ile odpowiadać będą opinii publicznej, bądź wręcz staną się jej wyrazem. O ich