SPIS RZECZY

Nie wprowadzać eutanazji tylnymi drzwiamiJeśli taka cywilizacja nas odrzuca – to, niestety, konieczne są bardzo surowe zapisyustawowe. Całkowity zakaz eutanazji musi być uzupełniony o bardzo konkretnezapisy definiujące, jak rozumieć uporczywą terapię, której można zaprzestać. Takieakty – w związku z błyskawicznym rozwojem medycyny – muszą się regularniezmieniać, tak by nie powstawało zagrożenie wprowadzenia biernej eutanazji tylnymidrzwiami.Wprowadzenie „testamentu życia” (co miało być lekiem na nieuprawnionei niepotrzebne stosowanie uporczywej terapii), co zaproponował w 2008 rokuw projekcie ustawy bioetycznej przygotowanej na zlecenie premiera Donalda TuskaJarosław Gowin, nie wydaje się dobrze służyć ani jasno sformułowanemu celowi,jakim jest obrona życia, ani fundującej naszą cywilizację zasadzie miłosierdzia. Jejzapisy, podobnie zresztą jak zapisy włoskiej ustawy przyjętej już po śmierci EluanyEnglaro, pozwalają bowiem, gdy człowiek wyrazi taką wolę, na niepodejmowaniewobec niego działań, które w istocie nie są uporczywą terapią, a zwyczajnymiśrodkami terapeutycznymi. Niejasność zapisów rodzi także niebezpieczeństwoich rozszerzających interpretacji, co może stać się wstępem do legalizacji biernejeutanazji. Niewłaściwym wydaje się także pomysł, by decyzje o tym, czy w ogólestosować pewne terapie, pozostawać bezosobowym zapisom. Tego typu problemypowinny być omawiane w dialogu między lekarzem, pacjentem i rodziną.Wpisanie do kodeksów karnych zakazu eutanazji z odpowiednio surowymi karamipowinno stanowić ostrzeżenie dla lekarzy, którzy z testamentu życia chcielibywyprowadzić jakąś formę tego procederu (zwłaszcza eutanazji biernej). Jeśli takiezapisy nie powstaną, można się spodziewać, że powoli tylnymi drzwiami biernaeutanazja zostanie w Polsce jeśli nie zalegalizowana, to przynajmniej praktyczniezaakceptowana. I to może okazać się głównym efektem debaty nad testamentemżycia i zaprzestaniem uporczywej terapii.