SPIS RZECZY

już tak daleko, że nie da się go zawrócić, a sam pisarz nie ma najmniejszej ochotyna walkę z rzeczywistością. Pozostaje zatem przykra konstatacja społeczna –„relacje międzyludzkie stopniowo stają się niemożliwe, co zresztą redukuje liczbęhistorii, z których składa się życie” 17 – i jednostkowa: „miłość jako niewinnośći jako skłonność do iluzji, jako zdolność do redukcji ogółu płci przeciwnej do jednejkochanej istoty, rzadko jest w stanie przetrzymać rok seksualnych przygód, nigdy nieprzetrwa dwóch. W rzeczywistości kolejne doświadczenia seksualne, nagromadzonew czasie okresu dorastania, podkopują i szybko unicestwiają jakąkolwiek możliwośćPustka, bezsens i brak nadziei przełamane byćmogą wyłącznie przez światło Zmartwychwstania.Istnieje wiele wiarygodnych świadectw, żeprzez wieki dawało ono nadzieję w świeciepozbawionym sensu.sentymentalnej czy romantycznej projekcji: stopniowo, lecz właściwie dość prędko,człowiek staje się nie bardziej zdolny do miłości niż stara szmata” 18 . Przed tymstanem bezsensu nie ma ucieczki – chyba że w szaleństwo lub całkowitą obojętnośćstruktur nieludzkich.Obraz wyłaniający się z lektury Houellebecqa nie otwiera na żadną nadzieję.Samotność, beznadzieja, niemożliwość prawdziwej miłości czy choćby zwyczajnegospotkania – to jedyna rzeczywistość, z jaką człowiek może mieć do czynienia.Trwające w wieczności klony, ludzie realizujący się w domach rozpusty, ale niepotrafiący się ze sobą spotkać – to kres możliwości społeczeństwa bez Boga. Tam,gdzie zabrakło Jego, tam nie ma miejsca nawet na seks, który byłby czymś więcej niżtylko techniką, czy rodzicielstwo, które generowałoby jakiekolwiek zobowiązania.Brak Boga, czy choćby wymiaru religijnego sprawia bowiem, że człowiek pozbawionyzostaje najistotniejszego wymiaru, odebrana mu zostaje jedyna nadzieja, która możesprawić, że życie nabiera sensu. „Jeśli Boga nie ma, nie ma też nadziei. Wszystkotraci «treść». To tak jakby zniknął jeden wymiar, głębokość, i wszystko stało siępłaskie, pozbawione swojego znaczenia” 19 – wskazuje Benedykt XVI. Odpowiedzią naten obraz może być tylko osobiste spotkanie z Bogiem. Tylko On, poprzez konkretnedoświadczenie, może zastąpić brak nadziei odkryciem zupełnie nowej rzeczywistości.17 M. Houellebecq, Poszerzenie pola walki, s. 19.18 Tamże, s. 122-123.19 Benedykt XVI, Pan daje czas, aby wszyscy mogli Go poznać, 1 grudnia 2007, Nieszpory I Niedzieli Adwentu,cyt. za:„L’Osservatore Romano” 2 (300) 2008, s. 6-7.