SPIS RZECZY

193związany najczęściej z ideą państwa narodowego. Należy go ograniczyć do „dumyz drużyny piłkarskiej lub z lokalnej uczelni”.Asimov wiedział, że tego rodzaju postulaty wywołają gorący sprzeciw: „Któżnaprawdę chciałby zdegradować macierzyństwo i uważać dzieci za wrogów?”,pytał. „Kto jest gotów przedkładać efektywny rząd światowy nad dumę narodową?”Plan musiałby objąć wszystkie państwai kontynenty, gdyż wprowadzenie kontroli urodzintylko w niektórych krajach, np. wysoko rozwiniętych,okazałoby się niewystarczające, „jeśli pozostałaczęść świata będzie kontynuować do woli swojeszczurze rozmnażanie”.Otwarte głoszenie tego typu haseł przez polityków w warunkach demokracjiraczej przyniosłoby im porażkę. Konieczny więc jest inny rodzaj działania, mniejjawny, lecz bardziej skuteczny, który Asimov opisał w swym cyklu powieściowym„Fundacja”.Misją literackiej „Fundacji” jest uratowanie od zagłady cywilizacji naplanecie Terminus przez skrócenie okresu chaosu, który powstał po upadkuImperium Galaktycznego. Jest to możliwe tylko dzięki tytułowej Fundacji,która stanowi trust mózgów grupujący najwybitniejszych naukowców na czelez genialnym matematykiem, twórcą psychohistorii – Hari Seldonem (alter egoAsimova, jak podkreślają krytycy literaccy). Z czasem zadaniem Fundacji staje sięprognozowanie z wyprzedzeniem nadchodzących kryzysów i uprzedzanie ich przezwybór najlepszego rozwiązania.Asimov chciał w życiu odgrywać taką rolę, jak jego bohater Seldonw powieściowej rzeczywistości. Dlatego angażował się w działalność wieluwpływowych organizacji, których ambicją było wpływanie na bieg wydarzeńna świecie. Kto wie, czy to, co obserwujemy teraz wokół siebie, nie narodziło sięwcześniej w głowie znanego futurologa? █