SPIS RZECZY

W ten sposób demografia staje się czynnikiem politycznym, który należyuwzględniać także w doktrynie obronnej. Temu zresztą poświęcony jest ówdokument, który zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego upatruje właśniew sferze demograficznej.Co mówił konkretnie raport Kissingera? Otóż stwierdzał on, że dobra sytuacjademograficzna, czyli wysoki przyrost naturalny w krajach tzw. Trzeciego Świata,stanowi dla USA poważną groźbę. Jest to zagrożenie dla zaopatrzenia w żywność,minerały i paliwa, dla rozwoju gospodarczego, postępu społecznego i dobrobytupaństwowego. Wizja niekontrolowanych migracji ubogiej ludności przynieść miaławiększą przestępczość, bezrobocie i destabilizację sytuacji wewnętrznej kraju.Stany Zjednoczone jako mocarstwo globalne posiadają globalne interesy.A w skali globu zbyt duża liczba ludzi biednych stanowi zagrożenie dla wyczerpaniasię światowych zasobów surowców, energii i innych dóbr. Tymczasem zasoby tetrzeba zachować dla swoich pokoleń w przyszłości, a nie dopuścić do tego, by licznei ubogie populacje zbyt wcześnie je wyczerpały.Poza tym demografia jest jednym z czynników międzynarodowej supremacji.Chociaż wzrost populacji nie przekłada się automatycznie na wzrost potęgi państwa,to jednak bez niego osiągnięcie znaczącej pozycji geostrategicznej jest niemożliwe.Dlatego dobrze jest, aby państwa, które mogą być potencjalnymi rywalami, niewzmocniły się zbytnio demograficznie.Raport wymieniał trzynaście krajów szczególnie niebezpiecznych dlaUSA przez swą dynamikę demograficzną, m.in. Indie, Brazylię, Filipiny, Nigerię,Tajlandię, Egipt, Kolumbię, Meksyk czy Indonezję. Warto nadmienić, że w krajachtych Amerykanie przez swe korporacje prowadzili rozliczne interesy i obawiali się,że zrewoltowana młodzież z pokoleń wyżu demograficznego może w warunkachniepokojów społecznych doprowadzić do wywłaszczenia ich z dostępu dowydobywanych tam surowców i minerałów.Żeby zlikwidować to zagrożenie ze strony krajów Trzeciego Świata, autorzyraportu rekomendowali wcielenie w życie światowego programu obniżeniapłodności. Przekładając to na język polityki obronnej, zdefiniowano wroga: byłynim dzieci, zwłaszcza te nienarodzone, głównie w krajach ubogich. Bronią, jakąrekomendowano do walki z tym wrogiem, były: aborcja, antykoncepcja i sterylizacja.Autorzy raportu zdawali sobie sprawę, że za wszelką cenę należało uniknąćoskarżeń o prowadzenie polityki imperialistycznej, rasistowskiej czy ludobójczej.Należało więc sięgnąć po środki z arsenału dezinformacji i manipulacji. Po pierwsze,trzeba było zadbać o propagandową oprawę programów antyludnościowych i łączyćje z programami zdrowotnymi oraz takimi humanitarnymi hasłami, jak „walkaz przeludnieniem”, „walka z głodem”, „prawo wyboru” czy „reprodukcyjne prawaczłowieka”.Po drugie, należało unikać bezpośredniego zaangażowania StanówZjednoczonych i realizować swe cele za pośrednictwem międzynarodowych