SPIS RZECZY

w nim także obecna potężna antyewangelizacja, która ma też swoje środki i swojeprogramy i z całą determinacją przeciwstawia się Ewangelii i ewangelizacji”.Gdyby chodziło o grę komputerową, w której obserwujemy rywalizację dwóchwirtualnych światów, można by zachować wobec takiej walki dystans i wyniosłość.Ale w tym starciu stawką są rzeczy ostateczne: przeznaczenie człowieka, jego życiei śmierć, zbawienie i wieczne potępienie.Jan Paweł II wiedział, że jest to przede wszystkim walka duchowa, której polemsą ludzkie serca i umysły. Dlatego zalecał głównie duchowe środki walki, takie jak19„Jeszcze trochę, a na Komunię będziesię urządzało bar z chlebem i winem,serwowało kanapki i Beaujolais (...)Nic nam już nie pozostaje, nic stałego,wszystko jest w ruchu. A przecież nampotrzebna jest skała”.post, modlitwa czy cierpienie wstawiennicze. Sam zresztą był człowiekiem modlitwy,a z czasem coraz większego cierpienia.Ale walka duchowa ma też wymiar umysłowy. Jak zauważał bowiem w encykliceFides et ratio, wiara jest zarazem myślą. Dlatego tak ważny jest także wymiarrozumowy naszej wiary, którego wyrazem jest teologia.Jan Paweł II zdawał sobie sprawę z roli teologii i walki, jaką przyjdzie stoczyćKościołowi na tym polu. Dlatego – trzymając się militarnej terminologii („iledywizji ma papież?”) – najważniejszym generałem swoich wojsk uczynił kardynałaJosepha Ratzingera, który dał się poznać nie tylko jako teolog wybitny, alei zakochany w Ewangelii.Przez ćwierć wieku przeprowadzili wspólnie Kościół przez wiele trudnychkampanii, np. przeciw teologii wyzwolenia. To Jan Paweł II osobiście udał się dojaskini lwa – czyli do sandinowskiej Nikaragui, gdzie w komunistycznym rządziezasiadali katoliccy zakonnicy – by wobec tłumów rzucić wyzwanie marksistowskiejkarykaturze Ewangelii, która głosiła Chrystusa nie z krzyżem, lecz z kałasznikowemna ramieniu. W tym czasie kardynał Ratzinger opracowywał miażdżący dokumentna temat teologii wyzwolenia, w którym precyzyjnie wskazywał, dlaczego jest onaWojna Benedykta