SPIS RZECZY

203że zakonnica pretenduje do miana jednego z najwybitniejszychumysłów swojej epoki, pisze erotyki do innej kobiety i wypowiadasię w kwestiach teologicznych. Jeśli zaś twórczość jest bezpłciowa,to najłatwiej wykorzystać te formy, które już istnieją, zamiast szukaćnowych, „kobiecych”. I dalej jeszcze – jeśli dusze nie mają płci, toi erotyki stają się niewinne, bo są wyrazem miłości platonicznej,chłodnego obcowania wrażliwych dusz. Dlatego właśnie nasztandary przez ruchy lesbijskie sor Juana brana jest niesłusznie.Ale rozwiązanie „kwestii kobiecej”, które zaproponowała, mimo jejolbrzymiego talentu, pozostaje zaskakujące. W zasadzie kwestiękobiecą uśmierca.Do dzisiaj meksykańska zakonnica pozostaje niebywałym jakna swoje czasy przykładem sukcesu odniesionego przez kobietę.Jeszcze za życia publikowano jej dzieła w Hiszpanii, a jej sztukibyły zapewne grane przed samym królem. Nawet wtedy, gdyzmuszono ją do porzucenia pióra w imię zakonnego posłuszeństwa,jej villancicos nie przestały być wykonywane w najważniejszychkościołach Nowej Kastylii, Wicekrólestwa Peru, a nawet w katedrachna Półwyspie Iberyjskim. W obecnej chwili sor Juana robi jeszczebardziej oszałamiającą karierę – i nie bez przyczyny. O ile powieściJane Austen zamiata się często pod dywan jako słodkie „czytadła”dla sentymentalnych kobiet, co gorsza, sankcjonujące kolonialnyporządek świata, sor Juana staje się tą, która od początku niechciała podporządkować się „męskim” władzom, konwenansom czykolonialnej rzeczywistości Meksyku. Ale nie tylko w tymbardziej niż jakakolwiek inna pisarka czy poetka sorJuana może być ikoną współczesnych feministek.O ileż bardziej przypomina je w praktycznymzanegowaniu własnej płci.Zanim nastał feminizm