SPIS RZECZY

187organizacji, głównie zaś oenzetowskich agend, takich jak UNFPA, WHO, UNICEFczy UNDP.Po trzecie, trzeba było unikać środków przymusu i koncentrować się napropagandzie, która przekona samych zainteresowanych, że pozbawiając siępotomstwa, działają na własną korzyść („edukacja nowej generacji na potrzebymniejszych rodzin”). Dodatkowym bodźcem miało być uzależnienie udzieleniaamerykańskiej pomocy gospodarczej krajom Trzeciego Świata od wprowadzeniaprzez nie polityki antyurodzeniowej.Już w 1978 roku Kongres przegłosował dokument – InternationalDevelopment and Food Assistance Act, który stawiał takie właśnie warunki. Podobnąpolitykę zaczął prowadzić Bank Światowy za prezesury Roberta McNammary’ego,który mówił nawet wprost, że jego instytucja udzieli kredytów tylko tym krajom,które zalegalizują aborcję. Z czasem doszły kolejne żądania – Argentyna czy Peruotrzymały pożyczkę z Banku Światowego, dopiero gdy zalegalizowały sterylizację.Jak stwierdza belgijski uczony, profesor Michael Schooyans, w XX wiekubyliśmy świadkami niespotykanego dotąd przedefiniowania doktryny obronnej.W pewnym sensie doszło do twórczego rozwinięcia doktryny Clausewitza okontynuacji konfliktu politycznego nowymi metodami. W klasycznej wojniegłównym problemem była przewaga wojskowa, a środki do osiągnięcia tego celumiały charakter militarny. Teraz dla bezpieczeństwa narodowego podstawowa stałasię przewaga (lub równowaga) demograficzna, do tego zaś bardziej odpowiednieokazują się metody psychologiczne i naukowe.Wojna psychologiczna rządzi się swoimi prawami. W tej, którąobserwujemy, chodzi o to, by stworzyć taką strategię psychologiczną, by powstało„zapotrzebowanie” na antyrozrodczą kampanię skupioną na potencjalnym „wrogu”.Jak pisze Schooyans, „dla tych wrogów po psychologicznym treningu sterylizacjabędzie regułą”. To dlatego w ciągu ostatnich trzydziestu lat Stany Zjednoczonewydały miliardy dolarów na kampanie promujące w krajach Trzeciego Świataantykoncepcję, wasektomię, podwiązywanie nasieniowodów czy aborcję. Dziś milionyludzi na świecie są przekonane, że aborcja czy sterylizacja powinny być powszechniedostępne jako „prawa człowieka”.Wmawia się opinii publicznej, że kraje słabo rozwinięte są biedne, bomają za dużo dzieci i to właśnie przeludnienie jest źródłem ich nędzy. Wystarczyjednak porównać gęstość zaludnienia Brazylii i Belgii, by się przekonać, że tonieprawda. W Brazylii na jednym kilometrze kwadratowym mieszka przeciętnieosiemnastu mieszkańców, a w Belgii aż trzystu dwudziestu. Zgodnie z powyższąlogiką to przeludniona Belgia powinna być biedna, a Brazylia bogata – jest jednakodwrotnie. Przyczyną ubóstwa nie jest bowiem liczba ludności, lecz nieumiejętnośćrozwiązywania problemów społecznych, politycznych i gospodarczych.Niewidzialny front