SPIS RZECZY

Tak więc postulowana przez krytyków Benedykta XVI „zmiana”, która miałabyodrodzić katolicyzm, dokonała się w wielu chrześcijańskich wyznaniach. Pomijającjuż nawet taki szkopuł, że nie miała nic wspólnego z duchem Ewangelii, to nieprzyniosła wcale spodziewanego przyrostu liczby wiernych. Oznaczała natomiastwejście na równię pochyłą, u stóp której z chrześcijaństwa pozostawały już tylko„polityczna poprawność” i „łzawe tolerowanie grzechu”, połączone ze świadomościąterapeutycznej roli religii.Tymczasem najszybciej rozwijające się wyznania chrześcijańskie na świecie sąkonserwatywne w kwestiach obyczajowych i ortodoksyjne (oczywiście w ramachBenedykt XVI - mając świadomość swojego wieku,ograniczeń i ogromu zadań, jakie przed nim stoją- zajmuje się niemal wyłącznie jedną kwestią- uratowaniem Europy przed jej zniszczeniemprzez „nowych barbarzyńców”. Dlatego dąży doporozumienia z Rosyjską Cerkwią Prawosławną.swych tradycji wyznaniowych). To katolicy, baptyści czy zielonoświątkowcy,którzy, tak jak amerykańskie Zbory Boże, błyskawicznie ekskomunikują pastorównegujących choćby jeden istotny dogmat. Najwięcej tracą zaś liberalni luteranie,kalwini czy anglikanie (od których ludzie odchodzą do prawosławia, katolicyzmui innych wyznań tradycyjnie protestanckich). Tylko w roku 2006 episkopalianieodnotowali ponad czteroprocentowy spadek liczby wiernych.Opoka i znak sprzeciwuJuż zatem tylko czysto utylitarne względy powinny skłaniać papieża (gdybyuznać go jedynie za lidera wspólnoty religijnej, a nie za namiestnika Chrystusana ziemi) do zachowania jak najbardziej tradycyjnego i konserwatywnego kursuKościoła. Liberalny eksperyment we wspólnotach protestanckich przyniósł bowiemopłakane skutki, a jego łagodniejsza posoborowa wersja w ramach samegoKościoła katolickiego też nie napawa optymizmem. „Koń trojański w Mieście Boga”(by posłużyć się znakomitym tytułem pracy Dietricha von Hildebranda) – jakimokazało się wpuszczenie w mury Kościoła, pod pozorem „ducha Soboru”, wyznawcówducha antykulturowej rewolty roku ’68 – pokazał już swoje prawdziwe obliczei pozostawił zgliszcza w Kościele Holandii, Belgii czy nawet Niemiec. Wspólnoty,Por. P. Skurzyński, Wołanie o nową Reformację, „Magazyn Ekumeniczny Semper Reformanda”, http://www.magazyn.ekumenizm.pl/article.php?story=20070421174345608(data dostępu 21 lutego 2009).